Vandaag, 10 maart 2018, rijd ik vanaf centrum Diepenheim naar thuis, als mijn oog op het plastic in de berm valt en ik het niet
kan laten de auto te stoppen en het plastic op te rapen, door te rijden naar een volgend stukje, alwaar hetzelfde ritueel ten uitvoer gebracht kan worden.
kan laten de auto te stoppen en het plastic op te rapen, door te rijden naar een volgend stukje, alwaar hetzelfde ritueel ten uitvoer gebracht kan worden.
En, zo bezig zijnde, vind ik ook :
zoek natuurlijk meteen even op wat dat betekent:
Daarna vind ik, in de berm, een stukje spiegel, waarin ik mezelf gespiegeld zie, in deze bezigheid en de mens die dit plastic hier achterliet, in zijn omgang met moeder aarde
als ik de 'oogst' nog eens nader inspecteer:
valt me op dat het vooral plastic tapes zijn, die normaal, (voelt natuurlijk ook vreselijk, voor mij dan, plastic in de grond) in de grond zitten:
en wanneer ik daarna op internet vind:
schiet ik, van triestheid, in de lach en denk, ja,ja?! vreemde toekomst, die jullie voor ogen hebben, door zo met je eigen afval om te gaan.....