Ha goedemorgen N, 14 april 2017
Vanmorgen vroeg werd ik wakker met de volgende zin nog in mijn hoofd:
Karmisch helen, het kind als medicijn?
Wanneer ik hier bewust over nadenk, schrijf ik
Een moeder ontvangt een kind in haar leven (vanuit wens/begeerte/verlangen neemt ze een kind, heeft dat kind dan wel een leven?) en
een moeder schenkt een kind een leven (vanuit liefde geeft ze een kind een leven)
en beiden, moeder en kind, ondergaan in deze beide processen een karmische transformatie
Er zijn, zoals jij me vertelde, moeders die het kind en diens ontwikkeling centraal stellen. Zij gaan mee in de flow van het kind
En er zijn moeders die zichzelf en hun eigen (voor)geschiedenis centraal stellen, waar ze tevreden over zijn doen ze net zo en waar ze weerstand voelen gaan ze in 'the opposite' ze zeggen dan ook vaak dat zou ik, met mijn kind, nooit doen
Beide laten echter in deze processen een deel van zichzelf los (beide lieten een ei los en een van de twee laat opgelopen stigma's los en heelt karmisch wat)
En was ik niet recent in Heelsum om dit inzicht te kunnen ontvangen
De hele (het totaal van de) som en heel (genees) de som
Dus zo gauw je je ei, in de vorm van een kind, je lichaam laat verlaten, ontstaat daarmee ook een verlangen/wens, zoals in het verhaal van Adam, die door zijn wens/het verlangen (of was het de wens/ het verlangen van God?) diens rib verwijdert krijgt, waar de hulpe/vrouw uit gevormd wordt (die als tegen hem over ware) en die vervolgens maar steeds nastreeft zich met dit deel van hem weer te mogen verenigen, er in op te mogen gaan/ er in op te worden genomen (penetreren?)
Misschien speelt er bij moeders (en vaders?) wel hetzelfde proces
Zij blijft hereniging zoeken met wat ze 'verloren' heeft (laten gaan) uit zichzelf, dat ei (en de zaadcellen? voor de man, hoe werkt het voor hem?)
en uiteindelijk blijkt dat maar op 1 manier te kunnen? door er weer in op te gaan? oftewel deze ouder (de moeder) laat zich wedergeboren worden, als kind, bij zijn/haar kind
waarmee het wiel van samsara in werking gezet is
https://www.google.nl/url?sa=t&source=web&cd=2&ved=0ahUKEwiEvO2am6PTAhVEDMAKHVihBMIQFggMMAE&url=https%3A%2F%2Fnl.m.wikipedia.org%2Fwiki%2FSamsara&usg=AFQjCNEffDJ5PCeiA_3pATuiiT8e9AB7Bg
zoiets
Sumakboom
Genesis 5
http://www.statenvertaling.net/bijbel/gene/5.html
1 Dit is het boek van Adams geslacht. Ten dage als God den mens schiep, maakte Hij hem naar de gelijkenis Gods.
2 Man en vrouw schiep Hij hen, en zegende ze, en noemde hun naam Mens, ten dage als zij geschapen werden.
3 En Adam leefde honderd en dertig jaren, en gewon een zoon naar zijn gelijkenis, naar zijn evenbeeld, en noemde zijn naam Seth (=aangewezen, substitute). (Hij had eerder eerst Kain en Habel)
4 En Adams dagen, nadat hij Seth gewonnen had, zijn geweest achthonderd jaren; en hij gewon zonen en dochteren.
5 Zo waren al de dagen van Adam, die hij leefde, negenhonderd jaren, en dertig jaren; en hij stierf.
Allemaal (Genesis 5) zijn ze oud als ze dat ene kind krijgen (een zoon naar zijn gelijkenis, is dat het kind die door de moeder het leven geschonken krijgt?) en allen, behalve Lamech en Henoch en Noach, leven ze zo 900 jaar voor ze sterven?
Bedoelen ze hiermee voortleven via/in hun kinderen en dat dus het hele wiel (de reis) van (weder)geboorte en wedergeboorte(s) ongeveer 900 jaar omvat?
3 Toen zeide de HEERE: Mijn Geest zal niet in eeuwigheid twisten met den mens, dewijl hij ook vlees is; doch zijn dagen zullen zijn honderd en twintig jaren.
Hoe dit te interpreteren?
Lfs E
Dan stuur je mij:
Vanmorgen vroeg werd ik wakker met de volgende zin nog in mijn hoofd:
Karmisch helen, het kind als medicijn?
Wanneer ik hier bewust over nadenk, schrijf ik
Een moeder ontvangt een kind in haar leven (vanuit wens/begeerte/verlangen neemt ze een kind, heeft dat kind dan wel een leven?) en
een moeder schenkt een kind een leven (vanuit liefde geeft ze een kind een leven)
en beiden, moeder en kind, ondergaan in deze beide processen een karmische transformatie
Er zijn, zoals jij me vertelde, moeders die het kind en diens ontwikkeling centraal stellen. Zij gaan mee in de flow van het kind
En er zijn moeders die zichzelf en hun eigen (voor)geschiedenis centraal stellen, waar ze tevreden over zijn doen ze net zo en waar ze weerstand voelen gaan ze in 'the opposite' ze zeggen dan ook vaak dat zou ik, met mijn kind, nooit doen
Beide laten echter in deze processen een deel van zichzelf los (beide lieten een ei los en een van de twee laat opgelopen stigma's los en heelt karmisch wat)
En was ik niet recent in Heelsum om dit inzicht te kunnen ontvangen
De hele (het totaal van de) som en heel (genees) de som
Dus zo gauw je je ei, in de vorm van een kind, je lichaam laat verlaten, ontstaat daarmee ook een verlangen/wens, zoals in het verhaal van Adam, die door zijn wens/het verlangen (of was het de wens/ het verlangen van God?) diens rib verwijdert krijgt, waar de hulpe/vrouw uit gevormd wordt (die als tegen hem over ware) en die vervolgens maar steeds nastreeft zich met dit deel van hem weer te mogen verenigen, er in op te mogen gaan/ er in op te worden genomen (penetreren?)
Misschien speelt er bij moeders (en vaders?) wel hetzelfde proces
Zij blijft hereniging zoeken met wat ze 'verloren' heeft (laten gaan) uit zichzelf, dat ei (en de zaadcellen? voor de man, hoe werkt het voor hem?)
en uiteindelijk blijkt dat maar op 1 manier te kunnen? door er weer in op te gaan? oftewel deze ouder (de moeder) laat zich wedergeboren worden, als kind, bij zijn/haar kind
waarmee het wiel van samsara in werking gezet is
https://www.google.nl/url?sa=t&source=web&cd=2&ved=0ahUKEwiEvO2am6PTAhVEDMAKHVihBMIQFggMMAE&url=https%3A%2F%2Fnl.m.wikipedia.org%2Fwiki%2FSamsara&usg=AFQjCNEffDJ5PCeiA_3pATuiiT8e9AB7Bg
zoiets
Sumakboom
Genesis 5
http://www.statenvertaling.net/bijbel/gene/5.html
1 Dit is het boek van Adams geslacht. Ten dage als God den mens schiep, maakte Hij hem naar de gelijkenis Gods.
2 Man en vrouw schiep Hij hen, en zegende ze, en noemde hun naam Mens, ten dage als zij geschapen werden.
3 En Adam leefde honderd en dertig jaren, en gewon een zoon naar zijn gelijkenis, naar zijn evenbeeld, en noemde zijn naam Seth (=aangewezen, substitute). (Hij had eerder eerst Kain en Habel)
4 En Adams dagen, nadat hij Seth gewonnen had, zijn geweest achthonderd jaren; en hij gewon zonen en dochteren.
5 Zo waren al de dagen van Adam, die hij leefde, negenhonderd jaren, en dertig jaren; en hij stierf.
Allemaal (Genesis 5) zijn ze oud als ze dat ene kind krijgen (een zoon naar zijn gelijkenis, is dat het kind die door de moeder het leven geschonken krijgt?) en allen, behalve Lamech en Henoch en Noach, leven ze zo 900 jaar voor ze sterven?
Bedoelen ze hiermee voortleven via/in hun kinderen en dat dus het hele wiel (de reis) van (weder)geboorte en wedergeboorte(s) ongeveer 900 jaar omvat?
3 Toen zeide de HEERE: Mijn Geest zal niet in eeuwigheid twisten met den mens, dewijl hij ook vlees is; doch zijn dagen zullen zijn honderd en twintig jaren.
Hoe dit te interpreteren?
Lfs E
Dan stuur je mij: