Vandaag had ik een culturele zondag en ging ik, na bijna 4 weken cocoonen, er weer eens op uit, met mezelf, naar het CODA, een cado(otje) aan mezelf, voor het schilderij en de tekening van 2016
En er was deze tekening die mijn aandacht trok
GEDACHTEN BIJ EEN TEKENING
Wanneer een dak boven je hoofd hebben
uitgroeit tot een huis
en de rode draad in je leven
even vervangen lijkt door een zwarte
die dit huis versiert
met een wirwar van rozetten
en het wiegend in kale takken
van verder onzichtbare bomen
lijkt te hangen
weet dan dat je naar 'dromen werden slapeloze nachten'
kijkt
Daarna naar de film
Er waren 11 mensen in de zaal, waaronder de producer, hij leidde de film in en uit, door vragen te beantwoorden.
Weer eens een andere 'film'ervaring.
Daarna dineren bij 'Welkom no 1 recht uit het hart', A en E uitgenodigd, maar die blijken in Groningen. Daarna werd ik uitgenodigd aan tafel, bij J en P, ik raakte met haar aan de praat, toen hij ineens van tafel weg liep, zoals later bleek, om kaartjes voor de film te regelen en ik aan haar vroeg, gekscherend natuurlijk, "Laat hij je hier nu zomaar achter?" Dat brak het ijs, het was gezellig, even, want zij gingen veel sneller dan ik, ze hadden namelijk die film te halen en toen daarna, nadat zij vertrokken waren, kwam een antwoord op haar vraag me weer voor de geest 'Orin' zo heette hij