Vanmiddag, 15 juli 2018, mag ik naar
En terwijl ik de wandeling ben aangevangen, rond 12:30 uur, na eerst een kop koffie met bessentaart,
kom ik, na de tuin der bevruchting (tuin 1), in de tuin der duisternis (tuin 2) een plek tegen, waar, aan de hoeveelheid veren te zien, een vogel gesneuveld lijkt? Ik pak 3 veren op en stop ze in mijn haar
en vervolg daarna het pad
Van de schrijvers, die zich, ergens, in de tuinen, hebben opgesteld, ontmoet ik er, op mijn wandeling, 3, te weten
Francien van Beek, in de tuin van het licht / van de geboorte (tuin 3) met haar 4de boek Waanzinnige wijsheid.
Na haar presentatie, waar Johanna van Sabben, zelf ook één van de deelneemsters, zich even bij aansluit, loop ik via de jungle naar de rode tuin (tuin 5) en aldaar gezeten, op de rode bank, uitkijkend over, de groene vijver en in de verte, op de heuvel gelegen, het stiltecentrum, alias kerkje, schrijf ik, een conceptvorm hiervan is aan het schrift, in het stiltecentrum (tuin 7), toevertrouwt
WETEN
In de rode tuin gezeten
op de rode houten bank
met uitzicht op de kerk
en op de groene vijver
zetten deze complementaire
kleuren
iets aan ‘t werk?
ik voel het, er staat iets te gebeuren
En terwijl ik daar zit te zijn
hoor ik kikkers
en nog voor ik kan denken
zie ik ze al
in de ruimte die, in het groen,
tussen de algendeken
ontstaat
door hun bewegen
Hoe beeldend tonen zijn
ben ik ineens gewaar
en daarna
dat mijn denken hier ook nog iets mee doet
want, hoor ik een ‘hallo’
in hun gekwaak
dan denk ik, gezellig zeg
en zend een groet terug
en ben ik een ‘help’ daarin gewaar
dan denk ik
oh jee en nu?
wat doet dit met mij?
moet? ik nu iets doen?
In wat ik hoor, zie,
ruik, proef en voel
in het gewaar zijn van de som
en van dualiteit
van wat er is en wat niet
tegelijkertijd, aanvullend
ligt eenheid en daaruit voortvloeiend
tolerantie, verborgen
Erica Rekers, 15 juli 2018
Op de rode bank gezeten, schrijvend aan de conceptvorm, waar bovenstaand gedicht, uiteindelijk, uit voortgekomen is,
komt Kriyana (haar wezenlijke naam) Wagemans naast me zitten. We raken aan de praat en ik draag haar, zomaar, omdat ze daar is, de conceptvorm voor, bijzonder om dat te hebben mogen doen en ervaren.
Vervolgens ontmoet en spreek ik ook nog met Johanna van Sabben (tuin 11), haar eerste boek heet Buikschuif en met Lory Wagenaar (tuin 25), haar eerste boek heet Voor wie verloren heeft en zoekt
Dank jullie wel allemaal, ook degene die voor mij (nog) verborgen bleven, omdat ik niet de route, maar het leven, volgde