http://www.kunstvereniging.nl/expositie/waar-de-hand-zingt
Ga verder, ga naar de uiterste rand van het denken, naar waar de hand zingt.
Want wie of wat kan je naar de onderwereld voeren behalve de creatieve bewegingen van de vrije geest?’
Citaat van Breyten Breytenbach in ‘Intieme vreemde’, 2006
De tentoonstelling wil iets tonen over de noodzaak onszelf te verbinden met de wereld en er tevens weer, door het maken van beeldende kunst, afstand van te nemen. De verhouding tussen mens en natuur wordt gereduceerd tot een kwestie van economie en rationalisme. Dit heeft geleid tot het ontkennen van de mogelijkheid van een intieme verhouding met de wereld. In veel van de gekozen werken in Waar de hand zingt is het ‘maakproces’ zichtbaar en wordt vakmanschap op een volkomen unieke wijze getoond en is soms letterlijk de hand van de kunstenaar voelbaar.
De kunstenaar is de bedenker van het creatieve proces dat tot een kunstwerk leidt. In dat proces is hij de tijdelijke heerser. De kunstenaar, koning even, danst in het begin met de leegte als partner, speelt met de wereld en het universum op papier of in materiaal. Hij keert terug op de aarde en wroet verder in zijn geest. Vanuit visie en ervaring en vaardigheid groeit een kunstwerk uit tot een visuele capsule van tijd en ruimte. Het in materiële zin (hortend en stotend) aaneenrijgen van lijnen en vlakken op papier, of het ontwikkelen van een oorspronkelijke vorm, in welk materiaal dan ook, is de verwezenlijking van een metamorfose.
In beide gebouwen zullen tekeningen, wandkleden, borduursels, bewerkte foto’s, video, beelden en een installatie een confrontatie met elkaar aangaan. Het zal voor de bezoeker goed dwalen zijn langs alle werken.
Curator: Arno Kramer
Te zien vanaf 21 maart t/m 31 mei
Entree voor Kunstvereniging Diepenheim: €3,00
Het entreebewijs is geldig voor het Hoofdgebouw, het Drawing Centre en De Tuinen van Diepenheim.
Vanmiddag bezocht ik, in het Drawing Centre, deze tentoonstelling nadat ik eerst een gesprek begonnen ben met de suppoost van vanmiddag, Susanne Dolman. Al ras blijkt dat we beide geïnteresseerd zijn in de energie in en rondom Diepenheim, die menig kunstenaar/kunstenares aantrekt/aangetrokken heeft, naar Diepenheim te komen, ik vanuit Deventer, Susanne zelfs helemaal vanuit Amsterdam ... En laat zij nou 11 april, Dick van den Dool hebben uitgenodigd voor een gaialogische ervaringstocht ... Ik wist het niet, kom haar nu tegen en spreek met haar, zij opent zich en vertelt me hierover en vertelt ook dat hij nog een keer komt, dus ik heb mijn email doorgegeven, om die volgende keer niet te missen ...
Suzanne woont, sinds 3 jaar, in the Bronx van Diepenheim, zoals zij de omgeving, waar ze is neergestreken, noemt ...
Ik bezoek weer de, bij binnenkomst, linker zaal en mijn oog valt meteen op de twee grote tekeningen van dezelfde tekenaar/tekenares, ik ben vergeten naar de naam te kijken ... oeps ...
Ga verder, ga naar de uiterste rand van het denken, naar waar de hand zingt.
Want wie of wat kan je naar de onderwereld voeren behalve de creatieve bewegingen van de vrije geest?’
Citaat van Breyten Breytenbach in ‘Intieme vreemde’, 2006
De tentoonstelling wil iets tonen over de noodzaak onszelf te verbinden met de wereld en er tevens weer, door het maken van beeldende kunst, afstand van te nemen. De verhouding tussen mens en natuur wordt gereduceerd tot een kwestie van economie en rationalisme. Dit heeft geleid tot het ontkennen van de mogelijkheid van een intieme verhouding met de wereld. In veel van de gekozen werken in Waar de hand zingt is het ‘maakproces’ zichtbaar en wordt vakmanschap op een volkomen unieke wijze getoond en is soms letterlijk de hand van de kunstenaar voelbaar.
De kunstenaar is de bedenker van het creatieve proces dat tot een kunstwerk leidt. In dat proces is hij de tijdelijke heerser. De kunstenaar, koning even, danst in het begin met de leegte als partner, speelt met de wereld en het universum op papier of in materiaal. Hij keert terug op de aarde en wroet verder in zijn geest. Vanuit visie en ervaring en vaardigheid groeit een kunstwerk uit tot een visuele capsule van tijd en ruimte. Het in materiële zin (hortend en stotend) aaneenrijgen van lijnen en vlakken op papier, of het ontwikkelen van een oorspronkelijke vorm, in welk materiaal dan ook, is de verwezenlijking van een metamorfose.
In beide gebouwen zullen tekeningen, wandkleden, borduursels, bewerkte foto’s, video, beelden en een installatie een confrontatie met elkaar aangaan. Het zal voor de bezoeker goed dwalen zijn langs alle werken.
Curator: Arno Kramer
Te zien vanaf 21 maart t/m 31 mei
Entree voor Kunstvereniging Diepenheim: €3,00
Het entreebewijs is geldig voor het Hoofdgebouw, het Drawing Centre en De Tuinen van Diepenheim.
Vanmiddag bezocht ik, in het Drawing Centre, deze tentoonstelling nadat ik eerst een gesprek begonnen ben met de suppoost van vanmiddag, Susanne Dolman. Al ras blijkt dat we beide geïnteresseerd zijn in de energie in en rondom Diepenheim, die menig kunstenaar/kunstenares aantrekt/aangetrokken heeft, naar Diepenheim te komen, ik vanuit Deventer, Susanne zelfs helemaal vanuit Amsterdam ... En laat zij nou 11 april, Dick van den Dool hebben uitgenodigd voor een gaialogische ervaringstocht ... Ik wist het niet, kom haar nu tegen en spreek met haar, zij opent zich en vertelt me hierover en vertelt ook dat hij nog een keer komt, dus ik heb mijn email doorgegeven, om die volgende keer niet te missen ...
Suzanne woont, sinds 3 jaar, in the Bronx van Diepenheim, zoals zij de omgeving, waar ze is neergestreken, noemt ...
Ik bezoek weer de, bij binnenkomst, linker zaal en mijn oog valt meteen op de twee grote tekeningen van dezelfde tekenaar/tekenares, ik ben vergeten naar de naam te kijken ... oeps ...
De tekeningen hangen naast elkaar, maar ik merk meteen dat ik me ertussen bevind en zo ontstaat:
GEZICHTSPUNT
Hier lig ik dan
in uw niet zichtbare armen
niet zichtbaar
voor u
en zie
een boven en beneden mij
een jij
die in dit lijnenspel
langzaam haar vorm bloot - geeft
terwijl ik de lijnen niet tel
niet tellen kan
daar ze opgaan in vlakken
die je herkennen kunt
als het ontstaan van een lichaam
als het mijne
dat neergestreken op papier
hier
langs die lijnen
nu juist het voelen
de verbinding vindt
onder - tussen
voor mijn hart
het kind
haar gezichtspunt.
Erica Rekers 16 april 2015
GEZICHTSPUNT
Hier lig ik dan
in uw niet zichtbare armen
niet zichtbaar
voor u
en zie
een boven en beneden mij
een jij
die in dit lijnenspel
langzaam haar vorm bloot - geeft
terwijl ik de lijnen niet tel
niet tellen kan
daar ze opgaan in vlakken
die je herkennen kunt
als het ontstaan van een lichaam
als het mijne
dat neergestreken op papier
hier
langs die lijnen
nu juist het voelen
de verbinding vindt
onder - tussen
voor mijn hart
het kind
haar gezichtspunt.
Erica Rekers 16 april 2015
Als ik na deze innerlijke reis weer even aan Suzannes balie sta, zie ik dat ze daar een boek heeft liggen:
http://www.nederlandintransitie.nl
Vervolgens vind ik bij thuiskomst op de stoep, het hart van een bloem ...
Nog geen idee waar deze aanwijzingen (en of) me (iets) zullen brengen en lees daarna de lezing van Cornel Bierens, die hij bij de opening van deze tentoonstelling heeft voorgedragen:
http://www.kunstvereniging.nl/wp-content/uploads/2015/04/Cornel-Bierens-Diepenheim-Waar-de-hand-zingt.pdf
En kijk natuurlijk ook even op Susanne haar site: http://susanne-dolman.exto.nl
Hee jij daar
lichtend voorbeeld
dat standvastig staat
mijn gedachten streelt
en me verder laat
zie mij
hier vragend
aan die overkant
wagend wachten
onwetend hoe hier beland te zijn
geraakt
in verband met moeite met wortelen
Hee jij daar
snap jij hoe wij hier samen
zomaar in deze tekening kwamen
Hee jij daar
Héé JIJ daar
geef mij eens antwoord waartoe ik leef
nu ik met lijf en leden
voor mijn gevoel
weer
op het randje van de afgrond balanceer.
Erica Rekers 16 april 2015
lichtend voorbeeld
dat standvastig staat
mijn gedachten streelt
en me verder laat
zie mij
hier vragend
aan die overkant
wagend wachten
onwetend hoe hier beland te zijn
geraakt
in verband met moeite met wortelen
Hee jij daar
snap jij hoe wij hier samen
zomaar in deze tekening kwamen
Hee jij daar
Héé JIJ daar
geef mij eens antwoord waartoe ik leef
nu ik met lijf en leden
voor mijn gevoel
weer
op het randje van de afgrond balanceer.
Erica Rekers 16 april 2015