Vanmorgen zit ik, stoel met kussen in de rug, in de tuin, smakkende katten rechts van mij, zonnestralen boven mij, als ik naast mij, in een nog leegstaande bloembak, ontdek:
Ik voel me geconfronteerd met een angst en denk tegelijk, hoezo angst? en pak em in mijn hand ...
bijzonder gevoel hoor door zo'n angst heengaan ... me laten gaan ... brengt:
PAD
Dichterbij dan ooit
laat ik je
uit de hand lopen
rond mijn mond
die terstond
tot zoenen in staat lijkt
blijkt
mijn pad de weg even kwijt
zal
van het padje af zijn
haar bevallen
of juist niet.
Erica Rekers 17 april 2015
Als ik naar de symboliek van de pad kijk, vind ik oa:
De pad staat symbool voor een verborgen leven en ook dat je je innerlijke schoonheid niet laat zien.
Dan vind ik als ik padden in type http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/recensie/padden-zijn-ook-helden
En lees daarin de fantastische zin uit het gedicht 'Tegen de herfst':
'Kijk, een wesp is een gat in de lucht
ter grootte van een wesp
gevuld met wesp
niet met lucht.'
Rouke van der Hoek: http://roukevanderhoek.nl/publicaties
En bedenk mij dat een pad ook een gat in de lucht is, alleen dan ter grootte van een pad, gevuld met pad, niet met lucht
en loop verder ... de luchtdruk slechts verplaatsend ... en denk, terwijl ik zo met woorden aan het goochelen ben,
teer ik hier nu op?
teren op = leven van ... ergens/hier op teren ...
Als ik het zo schrijf leg ik er dus steeds een laagje overheen, er komt dus steeds iets bij, bij de weg, een soort van asfalteren,
of zou dit woord eigenlijk as val teren geweest zijn, want zo klinkt het als ik het uitspreek, zoiets als de as, van de schepen die je achter je verbrand hebt, oftewel je verleden, valt neer en vormt, achter je de weg, na jou de weg, zeg maar, in plaats van de zondvloed en jij, jij bent al weer verder ... net als ik.
Tegelijk staat er ook, als ik het anders opsplits, as valt eren, dus het eren van de as die valt ...
Dichterbij dan ooit
laat ik je
uit de hand lopen
rond mijn mond
die terstond
tot zoenen in staat lijkt
blijkt
mijn pad de weg even kwijt
zal
van het padje af zijn
haar bevallen
of juist niet.
Erica Rekers 17 april 2015
Als ik naar de symboliek van de pad kijk, vind ik oa:
De pad staat symbool voor een verborgen leven en ook dat je je innerlijke schoonheid niet laat zien.
Dan vind ik als ik padden in type http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/recensie/padden-zijn-ook-helden
En lees daarin de fantastische zin uit het gedicht 'Tegen de herfst':
'Kijk, een wesp is een gat in de lucht
ter grootte van een wesp
gevuld met wesp
niet met lucht.'
Rouke van der Hoek: http://roukevanderhoek.nl/publicaties
En bedenk mij dat een pad ook een gat in de lucht is, alleen dan ter grootte van een pad, gevuld met pad, niet met lucht
en loop verder ... de luchtdruk slechts verplaatsend ... en denk, terwijl ik zo met woorden aan het goochelen ben,
teer ik hier nu op?
teren op = leven van ... ergens/hier op teren ...
Als ik het zo schrijf leg ik er dus steeds een laagje overheen, er komt dus steeds iets bij, bij de weg, een soort van asfalteren,
of zou dit woord eigenlijk as val teren geweest zijn, want zo klinkt het als ik het uitspreek, zoiets als de as, van de schepen die je achter je verbrand hebt, oftewel je verleden, valt neer en vormt, achter je de weg, na jou de weg, zeg maar, in plaats van de zondvloed en jij, jij bent al weer verder ... net als ik.
Tegelijk staat er ook, als ik het anders opsplits, as valt eren, dus het eren van de as die valt ...