Vandaag, 17 maart 2018, op deze bijzondere ijsdag in maart, Nederland heeft per jaar 6-8 ijsdagen, maar in maart is dit pas 6x eerder gebeurd (als ik de weerberichten goed begrepen heb), houdt kunstminnend Diepenheim het hoofd dus koel en openen
de Kunstvereniging en het Drawing centre, de LENTEtentoonstelling 2018
In het Drawing centre met: J'essaye de me reconstruire. Kunstenaar Ronny Delrue
Betekenis: Ik probeer mezelf te herbouwen
(Hoezo probeer? Hij suggereert hiermee dat hij het én ongedaan laat? Hij probeert het (slechts) en doet het dus niet? én ook alsof het (voor hem) onmogelijk is? Hij probeert het wel, maar hem lukt het niet?)
http://www.kunstvereniging.nl/exhibition/jessaye-me-reconstruire
Ronny Delrue denkt zoals hij tekent en tekent zoals hij denkt. Hij doet als het ware een poging om zichzelf en zijn wereldbeeld te reconstrueren in een beeldende vorm op het papier. Talloze schetsen, notities, krabbels, schilderingen, obsessief uitgewerkte tekeningen en betekende of bewerkte foto’s vormen een onophoudelijke stroom van gedachten waarin Delrue reflectie biedt op zowel persoonlijke ervaringen als actuele maatschappelijke thema’s.
De tentoonstelling ‘J’essaye de me reconstruire’ laat naast enkele thematische tekeningenseries tientallen dagboeknotities zien en geeft zo een bijzondere blik in de geest van de kunstenaar. Het zijn tekeningen waarin bewustzijnstoestanden als herinneren en verbeelden en de spanning tussen ratio en gevoel, controle en verlies daarvan, een grote rol spelen.
Juist door tijdens het tekenen kortstondige momenten van controleverlies bewust in te zetten, ontstaan verrassende nieuwe resultaten en vaak het beste werk.
Het controleren van het ongecontroleerde in de tekening fascineert Delrue zodanig dat hij er een promotieonderzoek naar verrichtte wat leidde tot een doctoraat in de kunsten.
http://www.ronnydelrue.be
https://www.bol.com/nl/p/ronny-delrue-het-onbewaakte-moment/1001004011688840/
De solotentoonstelling ‘J’essaye de me reconstruire’ is tevens onderdeel van het langdurige onderzoeksproject ‘Drawing is Thinking, Thinking is Moving’ van LUCA School of Arts Faculteit Kunsten KU Leuven met als onderzoekspartners CIAP Hasselt, S.M.A.K. Gent en Drawing Centre Diepenheim
de Kunstvereniging en het Drawing centre, de LENTEtentoonstelling 2018
In het Drawing centre met: J'essaye de me reconstruire. Kunstenaar Ronny Delrue
Betekenis: Ik probeer mezelf te herbouwen
(Hoezo probeer? Hij suggereert hiermee dat hij het én ongedaan laat? Hij probeert het (slechts) en doet het dus niet? én ook alsof het (voor hem) onmogelijk is? Hij probeert het wel, maar hem lukt het niet?)
http://www.kunstvereniging.nl/exhibition/jessaye-me-reconstruire
Ronny Delrue denkt zoals hij tekent en tekent zoals hij denkt. Hij doet als het ware een poging om zichzelf en zijn wereldbeeld te reconstrueren in een beeldende vorm op het papier. Talloze schetsen, notities, krabbels, schilderingen, obsessief uitgewerkte tekeningen en betekende of bewerkte foto’s vormen een onophoudelijke stroom van gedachten waarin Delrue reflectie biedt op zowel persoonlijke ervaringen als actuele maatschappelijke thema’s.
De tentoonstelling ‘J’essaye de me reconstruire’ laat naast enkele thematische tekeningenseries tientallen dagboeknotities zien en geeft zo een bijzondere blik in de geest van de kunstenaar. Het zijn tekeningen waarin bewustzijnstoestanden als herinneren en verbeelden en de spanning tussen ratio en gevoel, controle en verlies daarvan, een grote rol spelen.
Juist door tijdens het tekenen kortstondige momenten van controleverlies bewust in te zetten, ontstaan verrassende nieuwe resultaten en vaak het beste werk.
Het controleren van het ongecontroleerde in de tekening fascineert Delrue zodanig dat hij er een promotieonderzoek naar verrichtte wat leidde tot een doctoraat in de kunsten.
http://www.ronnydelrue.be
https://www.bol.com/nl/p/ronny-delrue-het-onbewaakte-moment/1001004011688840/
De solotentoonstelling ‘J’essaye de me reconstruire’ is tevens onderdeel van het langdurige onderzoeksproject ‘Drawing is Thinking, Thinking is Moving’ van LUCA School of Arts Faculteit Kunsten KU Leuven met als onderzoekspartners CIAP Hasselt, S.M.A.K. Gent en Drawing Centre Diepenheim
El camino, de weg tussen twee punten.....
Oh jee, vak gedeformeerd!? Want ik zie in tussen zijn werk een vrouw opgaan in een ei, een kans en één opgaan in een eisprong? Zouden het roze en blauwe, het zwarte en het witte hier symbool staan voor, een meisje en een jongen?
Ik vraag de kunstenaar naar zijn woorden bij die laatste tekening, maar hij vertelt me, dat het juist om mijn woorden gaat.
Wel deelt hij me, dat hij de tekening naar een live model getekend heeft. Ah, denk ik meteen, zijn vrouw natuurlijk, terwijl ik
naar zijn zoontje kijk, die in een kogelvrij vest, van de politie, rondloopt op de tentoonstelling
waarschijnlijk omdat the bomb child opgelost is in zijn stolp en de jeugd nog in ontsnappen denkt?......
hetgeen een leeg heilig huisje tot gevolg heeft en rust, tot in den eeuwigheid
terwijl aan de andere kant van de installatie, zich naast C.S-h en lost memery
leden van de Family Maharjan, geperforeerd staan afgebeeld
en mij toeschreeuwen, vul, oh vul, mijn gaten
Terwijl daarnaast al die perforaties met elkaar Caste Maharjan verbeeld. als een soort van wereldbeeld, op de witte muur,
met uitzondering van die ene, die buiten alle kaders gelegen is
En in de kunstvereniging met: Anatomy of the digital. Deelnemende kunstenaars: Daleen Bloemers • Joachim Coucke • Kok & Deiman • Thomas Hämén • Ian Paul de Ruiter • Marleen Sleeuwits
Betekenis: Anatomie van het digitale
http://www.kunstvereniging.nl/exhibition/anatomy-of-the-digital
De groepstentoonstelling ‘Anatomy of the Digital’ concentreert zich op de weerbarstige relatie tussen digitale media en het dagelijks leven. Digitale media zijn een hoeksteen geworden van onze alledaagse omgeving en ons handelen. Gebaseerd op onzichtbare software en algoritmen lijken ze te bestaan buiten onze lichamelijke waarneming. Paradoxaal is, dat ondanks het abstracte of vluchtige karakter, digitale media wel een duidelijke eigen beeldtaal en tastbare producten genereren. Deze vormen als het ware een tactiel residu – fysieke sporen en fragmenten van een andere, abstracte dimensie. In diverse artistieke praktijken leiden dergelijke sporen tot nieuw materiaal, waarin de tegenstrijdigheid van onze menselijke anatomie en ons digitale bestaan in kaart wordt gebracht.
‘Anatomy of the Digital’ laat een aantal van deze zeer uiteenlopende artistieke posities zien, die zowel elementen uit het digitale ontlenen, als zich verhouden tot de discipline van ruimtelijk werk in al zijn facetten.
Het werk van Joachim Coucke valt mij meteen op http://www.joachimcoucke.be
Joachim is een voornaam die is afgeleid uit het Hebreeuws en betekent "Jahweh richt op".
Joachim is een Hebreeuwse naam voor jongens. De betekenis is `geschapen door God`
Joachim is een Hebreewse jongensnaam. Het betekent `God zal vestigen`
http://www.bijbelaantekeningen.nl/files/subject?3654
Joachim is een Hebreeuwse naam voor jongens. De betekenis is `geschapen door God`
Joachim is een Hebreewse jongensnaam. Het betekent `God zal vestigen`
http://www.bijbelaantekeningen.nl/files/subject?3654
Who owns the future? Jaron Lanier:
Lopend door Joachims digi databos geheten frequenty aswered quenstions
gezeten tegen en gelegen onder
gezeten tegen en gelegen onder
een digi datastam,
ontstond, in de loop van de avond, ik had niet, van te voren, gereserveerd voor het diner en bedacht me dus dat het blijkbaar de bedoeling was thuis te dineren en zag, terwijl ik naar thuis reed
twee hazen in het veld en kwam zo via ..... knollen knollenland en grassig gras grasland bij de titel:
DIGI DATALAND
Wanneer de avond valt
in digi dataland
waar we gezeten tegen
gelegen onder
digi datastammen
de mensheid haar verleden
en toekomst
aan kant zien vegen
loeren vanuit het bos
der digi datasnoeren
ineens andere gevaren
dan waar we ons
bewust van waren
vanuit het tijdperk
van het plantaardige bos
nadelen
die, in plaats van individueel
nu ineens voor heel de kosmos
opgaan
wij staren hen aan
naast alle voordelen
daar zij, eerst onzichtbaar
verborgen waren
tot deze digi datastammen
het daglicht zagen
en om niet
de zorg erbij baarde
hoe morgenland er uitziet
Erica Rekers, 17 maart 2018
's Nachts, na het plakken en schrijven en bij het krieken van de dag, lees ik de dagelijkse gedachte van 18 maart 2018:
's Nachts, na het plakken en schrijven en bij het krieken van de dag, lees ik de dagelijkse gedachte van 18 maart 2018: