Vandaag, woensdag, 19 april 2023
Vanmorgen, zittend onder de perenboom, zie ik:
Vanmorgen, zittend onder de perenboom, zie ik:
Bij onderzoek, hoe ik de kop, het bloemend deel, van de paardenbloem noem, vind ik op de site:
https://www.onkruidenier.nl/project/werkplaats-de-paardenbloem/
https://www.onkruidenier.nl/project/werkplaats-de-paardenbloem/
en op de site: https://velt.nu/paardenbloem
Tekening: Ben Peeters
Okay, bloemhoofdje dus
Vervolgens neem ik waar:
Okay, bloemhoofdje dus
Vervolgens neem ik waar:
wit / gele lieveheersbeestjes?
Hahahahahahahah, het zijn natuurlijk rode lieveheersbeestjes in schutkleur
Ik ontdek:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zestienstippelig_lieveheersbeestje
en
Zestienstippelig lieveheersbeestje - Tytthaspis sedecimpunctata - Waarneming.nl
Aha, 16stippelige lieveheersbeestjes dus
en even later zie ik ze de liefde bedrijven.....?
Hahahahahahahah, het zijn natuurlijk rode lieveheersbeestjes in schutkleur
Ik ontdek:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zestienstippelig_lieveheersbeestje
en
Zestienstippelig lieveheersbeestje - Tytthaspis sedecimpunctata - Waarneming.nl
Aha, 16stippelige lieveheersbeestjes dus
en even later zie ik ze de liefde bedrijven.....?
en ik schrijf hierover:
KIJK NIMMER WEG
zie voorbij
een open (paarde)bloemhoofdje
die gesteund door vogelmuur
in april
eigenlijk niets anders wil
dan genieten
van zon en lentegevoel
Edoch zij toont mij
vanaf de afstand
waarvan ik haar gewaar ben
hoe daar in wit/gele schutkleuren
toch te zien voor mij
er zoveel 'gebeuren' gaande is
dat ik tijdens dit 'werk' dat ik waarneem
deze gedachte opmerk in mijzelf
'Wat voelt een paardebloem
als die, ineens, voor korte duur,
slechts als het liefdesbed
voor anderen
mag functioneren'
zou zij haar eigen 'ogen'
even willen sluiten
denkende buiten
nieuw, nog te ontstaan,
leven ruimte geven,
te kunnen blijven staan
Ik moedig haar
vanaf de zijlijn
zachtjes aan
'je kan het'
en zeg, tegen het hele gele bloembed
'kijk nimmer weg
ga het aan
en zie waar dat je brengt'
Erica Rekers, 19 april 2023
KIJK NIMMER WEG
zie voorbij
een open (paarde)bloemhoofdje
die gesteund door vogelmuur
in april
eigenlijk niets anders wil
dan genieten
van zon en lentegevoel
Edoch zij toont mij
vanaf de afstand
waarvan ik haar gewaar ben
hoe daar in wit/gele schutkleuren
toch te zien voor mij
er zoveel 'gebeuren' gaande is
dat ik tijdens dit 'werk' dat ik waarneem
deze gedachte opmerk in mijzelf
'Wat voelt een paardebloem
als die, ineens, voor korte duur,
slechts als het liefdesbed
voor anderen
mag functioneren'
zou zij haar eigen 'ogen'
even willen sluiten
denkende buiten
nieuw, nog te ontstaan,
leven ruimte geven,
te kunnen blijven staan
Ik moedig haar
vanaf de zijlijn
zachtjes aan
'je kan het'
en zeg, tegen het hele gele bloembed
'kijk nimmer weg
ga het aan
en zie waar dat je brengt'
Erica Rekers, 19 april 2023