Vandaag, vrijdag, 19 november 2021
Heb jij dat ook wel eens, dat je 's morgens naar je werk rijdt en dan iets ziet hangen in een struik, in de berm?!
En dat je het dan, in het snelle voorbij rijden, waarneemt als wat het kán zijn (is dat mogelijk aan snelheid gelieerd?),
in plaats van wat het ís?!
Vanmorgen vroeg, had ik dat dus, mijn ogen, in het spaarzame nachtlicht, in combinatie met het autolamplicht,
scannen blijkbaar slechts vormen/contouren af en als ze dan iets nieuws/onbekends, op die plek nieuw/onbekend, scannen krijgen mijn hersenen een signaaltje en dat signaal, de registratie, nieuw/onbekend, kan ik vervolgens negeren (oftewel doorrijden), ik kan er echter ook op reageren, anticeperen.
In dit geval deed ik dat laatste, dat doe ik eigenlijk, bedenk ik me nu, meestal, onderzoek naar de, zo voelt het voor mij tenminste, mij aangereikte situatie.....
Dus, de auto in de achteruit en wederom mogen constateren dat achteruitrijden nog steeds de zwakkere kant van mijn rijkunst is, maak ik er vervolgens, in sneltreinvaart, want onderweg naar het werk, wat foto's van en denk, leuk, later maar eens zien welke woorden hier bij horen..... en meteen komen de woorden kabouter en puntmuts binnen.
Ik denk door te mogen rijden, edoch, nog geen tel later, aan dezelfde kant van de weg, ook in de berm en me ook, voor daar onbekend voorkomend, staat een, in mijn ogen, enorme staf, stok, tegen een boomstam. Meteen komt het woord reus binnen.
Ook hiervan foto's gemaakt en door, door, door, naar het werk.....
Edoch al in de auto beginnen mijn hersenen te associeren, verbindingen te maken tussen die twee woorden
en zo ontstaat al rijdend:
Kabouter
puntmuts
even verderop
staat
tegen een boom
een staf
reuze groot
en in dat daglicht bezien
is de puntmuts misschien
wel een condoom?!
Het is perslot vrijdag.....
Erica Rekers, 19 november 2021
En terwijl ik me dit realiseer en hardop begin te lachen, begint de auto, die voor me rijdt, met z'n afslaanlampjes te flikkeren
naar linksaf, naar rechtsaf, op een plek waar een afslag, in mijn ogen dan he, ontbreekt......alsof ie me duidelijk wenst te maken, geslaagde missie, je heb jezelf een schaterlach bezorgt, door overdag te dromen
Hierbij de foto's:
Heb jij dat ook wel eens, dat je 's morgens naar je werk rijdt en dan iets ziet hangen in een struik, in de berm?!
En dat je het dan, in het snelle voorbij rijden, waarneemt als wat het kán zijn (is dat mogelijk aan snelheid gelieerd?),
in plaats van wat het ís?!
Vanmorgen vroeg, had ik dat dus, mijn ogen, in het spaarzame nachtlicht, in combinatie met het autolamplicht,
scannen blijkbaar slechts vormen/contouren af en als ze dan iets nieuws/onbekends, op die plek nieuw/onbekend, scannen krijgen mijn hersenen een signaaltje en dat signaal, de registratie, nieuw/onbekend, kan ik vervolgens negeren (oftewel doorrijden), ik kan er echter ook op reageren, anticeperen.
In dit geval deed ik dat laatste, dat doe ik eigenlijk, bedenk ik me nu, meestal, onderzoek naar de, zo voelt het voor mij tenminste, mij aangereikte situatie.....
Dus, de auto in de achteruit en wederom mogen constateren dat achteruitrijden nog steeds de zwakkere kant van mijn rijkunst is, maak ik er vervolgens, in sneltreinvaart, want onderweg naar het werk, wat foto's van en denk, leuk, later maar eens zien welke woorden hier bij horen..... en meteen komen de woorden kabouter en puntmuts binnen.
Ik denk door te mogen rijden, edoch, nog geen tel later, aan dezelfde kant van de weg, ook in de berm en me ook, voor daar onbekend voorkomend, staat een, in mijn ogen, enorme staf, stok, tegen een boomstam. Meteen komt het woord reus binnen.
Ook hiervan foto's gemaakt en door, door, door, naar het werk.....
Edoch al in de auto beginnen mijn hersenen te associeren, verbindingen te maken tussen die twee woorden
en zo ontstaat al rijdend:
Kabouter
puntmuts
even verderop
staat
tegen een boom
een staf
reuze groot
en in dat daglicht bezien
is de puntmuts misschien
wel een condoom?!
Het is perslot vrijdag.....
Erica Rekers, 19 november 2021
En terwijl ik me dit realiseer en hardop begin te lachen, begint de auto, die voor me rijdt, met z'n afslaanlampjes te flikkeren
naar linksaf, naar rechtsaf, op een plek waar een afslag, in mijn ogen dan he, ontbreekt......alsof ie me duidelijk wenst te maken, geslaagde missie, je heb jezelf een schaterlach bezorgt, door overdag te dromen
Hierbij de foto's:
Op mijn werk en benieuwd naar de foto's kijk ik er samen met collga A naar en haar eerste reactie, onvergetelijk,
ze zegt: "Getver, een condoom!", deze vruchtbaarheidsarts in hart en nieren..... hahahahahahahah
Weer thuis ontdek ik, door uitvergroten van dat lichte plekje in de boom, dat aandacht bleef vragen
ze zegt: "Getver, een condoom!", deze vruchtbaarheidsarts in hart en nieren..... hahahahahahahah
Weer thuis ontdek ik, door uitvergroten van dat lichte plekje in de boom, dat aandacht bleef vragen
De kabouter natuurlijk..... hihi, heerlijck..... dank voor u spel vanmorgen (en brengt hij me de titel, vrij spel)
En tja, als we dan toch zo in detail belandt zijn, wat is dan eigenlijk hetgeen ik in de lucht zie?
Ik dacht een refectie van iets in de auto, edoch, is dit wel zo?
En tja, als we dan toch zo in detail belandt zijn, wat is dan eigenlijk hetgeen ik in de lucht zie?
Ik dacht een refectie van iets in de auto, edoch, is dit wel zo?
Het is, volle maan, vandaag, met een gedeeltelijke maansverduistering, kortom reden om het maanlicht eens extra in het zonnetje te zetten:
Vervolg, ben vandaag, zondag 28 november 2021 nog eens gaan kijken bij de boom en zie nu:
Heb ik weer, waar kijk ik nu weer naar?
Heb de foto vanaf de, voor mij, voorzijde van de boom gemaakt en denk er nu nóg een perspectief in gewaar te zijn, in deze boom'wond', maw wordt vervolgd..... of anders gezegd dit verhaal lijkt nog een staartje te hebben..... hahaha
Heb de foto vanaf de, voor mij, voorzijde van de boom gemaakt en denk er nu nóg een perspectief in gewaar te zijn, in deze boom'wond', maw wordt vervolgd..... of anders gezegd dit verhaal lijkt nog een staartje te hebben..... hahaha