Vandaag, zaterdag 21 maart 2020
Jij A, stuurt me vanmorgen een foto, van de waterkant, bij je thuis
Ik geniet ervan en dan gebeurt het, in mij,
oh jee, ik kan het voelen, het is tijd, tijd,
voor woorden, voor de mensen en aan het corona virus
ik stel me open en ontvang de woorden:
Vandaag, zaterdag 21 maart 2020
Jij A, stuurt me vanmorgen een foto, van de waterkant, bij je thuis
Ik geniet ervan en dan gebeurt het, in mij,
oh jee, ik kan het voelen, het is tijd, tijd,
voor woorden, voor de mensen en aan het corona virus
ik stel me open en ontvang de woorden:
BRIEF AAN HET CORONA (COVID-19) VIRUS
En terwijl wij, mensen, druk / drukker / drukst zijn
met wat jullie,
die kleine, onwaarneembare, virussen,
die gezamenlijk, net als ons, mensen,
groot en waarneembaar kunnen handelen,
toch tegen ons hebben
met wat kan maken en maakt dat jullie
hier en nu
zo mondiaal huishouden
op jullie manier
en ons daarmee raken
in waar wij kwetsbaar zijn
in ons onvermogen
oog in ogen te staan
met jullie
en jullie aan te kunnen blijven zien
voor wat / wie jullie zijn
klein en onwaarneembaar
maar met een o zo groot verlangen
waargenomen te worden
en deel van alles te zijn, net als wij
Wat zou er gebeuren
als wij onze focus zouden
(durven) richten op onze liefde
in plaats van op onze angst
voor jullie?!
Daarom deze brief aan u:
OMDAT IK U LIEFHEB
Aan u, de onwaarneembare virussen
die waarneembaar wilden wórden
en dus waarneembaar geworden zijn
die waarneembaar wílden worden
en nu dus huishouden
op een manier
die liefdeloos lijkt
Zouden wij, mensen
als het ons lukt
van u te houden
van u nu nog onbegrepen positieve deel
evenveel als van u al begrepen negatieve deel
oftewel
van u ‘voor ons’
evenveel als van u ‘tegen ons’
u lans kunnen breken
in balans?
door uit te spreken
dat we om u geven
én om ons leven
en dat, waar u voor gekomen bent
u verlangen te mogen leven
nu klaar is
omdat u waargenomen bent
Erica Rekers, 21 maart 2020
Even later wordt me deze video gezonden, door A, die hij weer van een van vriendin E had ontvangen:
En terwijl wij, mensen, druk / drukker / drukst zijn
met wat jullie,
die kleine, onwaarneembare, virussen,
die gezamenlijk, net als ons, mensen,
groot en waarneembaar kunnen handelen,
toch tegen ons hebben
met wat kan maken en maakt dat jullie
hier en nu
zo mondiaal huishouden
op jullie manier
en ons daarmee raken
in waar wij kwetsbaar zijn
in ons onvermogen
oog in ogen te staan
met jullie
en jullie aan te kunnen blijven zien
voor wat / wie jullie zijn
klein en onwaarneembaar
maar met een o zo groot verlangen
waargenomen te worden
en deel van alles te zijn, net als wij
Wat zou er gebeuren
als wij onze focus zouden
(durven) richten op onze liefde
in plaats van op onze angst
voor jullie?!
Daarom deze brief aan u:
OMDAT IK U LIEFHEB
Aan u, de onwaarneembare virussen
die waarneembaar wilden wórden
en dus waarneembaar geworden zijn
die waarneembaar wílden worden
en nu dus huishouden
op een manier
die liefdeloos lijkt
Zouden wij, mensen
als het ons lukt
van u te houden
van u nu nog onbegrepen positieve deel
evenveel als van u al begrepen negatieve deel
oftewel
van u ‘voor ons’
evenveel als van u ‘tegen ons’
u lans kunnen breken
in balans?
door uit te spreken
dat we om u geven
én om ons leven
en dat, waar u voor gekomen bent
u verlangen te mogen leven
nu klaar is
omdat u waargenomen bent
Erica Rekers, 21 maart 2020
Even later wordt me deze video gezonden, door A, die hij weer van een van vriendin E had ontvangen: