Vandaag ben ik vroeg, de locaties openen om 11:00 uur, naar locatie de (timmer)werkplaats, bij het Nijenhuis, aan het lopen,
als ik em ineens zie, de boomklever, even, vliegensvlug en dus mogen we het met een foto van een internetsite doen, uit de serie http://natuurkieker.blogspot.nl/2014/11/de-boomklever.html
als ik em ineens zie, de boomklever, even, vliegensvlug en dus mogen we het met een foto van een internetsite doen, uit de serie http://natuurkieker.blogspot.nl/2014/11/de-boomklever.html
De boomklever (symboliek http://www.le-papillon.nu/anders.php?id=63 Boomklever: Wijsheid toepassen in de natuurlijke wereld, geaardheid en etherisch) ook wel Sitta Europaea genoemd en dat geeft me, op dit uur, dus ineens de associatie dat ik? (of Sita, een Hindoestaanse meisjesnaam dat betekent gedonste wenkbrouwen http://www.encyclo.nl/begrip/Sita) vandaag mag zitten voor Europa? in de VN? of waar? Meteen ben ik daarmee even terug bij het diner met mijn vader, afgelopen dinsdag, die het verhaal van de vluchtelingen ter sprake bracht en dit een probleem vindt en ik schreef hierover:
Mijn vader zegt dat hij het verhaal 'vluchtelingen' een probleem vindt, waarmee hij zich, in mijn ogen, nog niet geopend heeft voor oplossingsgericht denken. Dus wij (jij en ik) draaien dat hierbij, want de oplossing hoort wel bij het probleem, maar is het probleem niet.
Als je dus in 'probleem' denkt, kan de oplossing er (eenvoudigweg) niet bij (je weet dat ik graag over uitdagingen spreek, omdat, voor mijn gevoel, dat de brug is, die vraag en antwoord cq oplossing er beide laat zijn, zoiets) Oftewel hij (mijn vader) en velen nog met hem, vinden het een probleem. Ik stel bij deze voor dat wij het een oplossing vinden. Blijft de vraag echter, als dit de oplossing is, wat was dan de vraag???
En terwijl ik dit schrijf ontdek ik, nog niet eerder zo gezien, wel gemerkt, als ik daar nu over nadenk, dat oplossing een ander resultaat, een andere consequentie, oplevert dan antwoord. Antwoord, ant = tegen, een tegen woord dus, is iets anders dan een oplossing, een verdwijnen ervan.
Pap is het (natuurlijk, daar is hij ook mijn vader voor) niet met me eens. Ik ontving echter in het denkvrije deel, dat ontstaat als je praat, zoals er stilte ontstaat tussen gespeelde muzieknoten, dat als we (de generatie die nu volwassen is) zeggen dat onze kinderen de toekomst zijn, dat zij daar dan dus vandaan komen, of op z'n minst over weten, want dat ze anders de toekomst niet kunnen zijn en dat zij dan dus, met de kinderen van deze groep vluchtelingen samen, de oplossing dus al weten.
Dit maakt dat het enige dat wij hoeven te doen is, te luisteren naar hen. Aan ons (de volwassenen) dus hen, de kinderen van de vluchtelingen, als die hier zijn tenminste, te vragen hoe zij de volgende stap (integratie) zien en wat zij daarvoor nodig hebben.
Dit vragen we natuurlijk ook aan de Nederlandse kinderen en dan laten we ons verrassen.
We vragen het de elfjarigen, die hun eerste meestergetal behaald hebben en de 22 jarigen die daarmee het tweede meestergetal behaald hebben.
Zo'n enquête is zo ontwikkeld, toch?
En de adressen van de 11 en 22 jarigen zijn ook zo gevonden, toch? via de burgerlijke stand?
Oooo ontdek net dat heid ook als betekenis heeft , in het Noors,
Heid
[heid heldere hemel] Een vala of sibille: de natuur die zich het verleden herinnert.
Bron: theosofie.net
Hoe ingewikkeld dus, dat wij de groep mensen die zich met (onze) toekomst bezig houdt over-heid noemen ???
Wanneer ik vervolgens de oprijlaan naar het Nijenhuis weer vervolg, neem ik een rode paddenstoel, met witte stippen, waar, om de kunst, het beeld zo te treffen dat het treffend is, te beleven. Minutenlang fotografeer ik de paddenstoel tot dit beeld
En onderwijl zing ik de eerste zin van het liedje, 'op een grote paddenstoel', rood met wit te stippen, zat ..... ah, daar is ie weer, zitten, in verleden tijd nu, na het verhaal van over heid, de natuur die zich het verleden herinnert .....
ben benieuwd waar dit verhaal me brengen gaat ..... oftewel, hup, weer op de been, op naar de (timmerwerkplaats).
Daar aangekomen blijkt de installatie van Sigrid www.sigridhamelink.nl zich op zolder te bevinden
Zomerdroom
Op de vliering vind ik
tussen verbonden ontvankelijkheid
en al die onbeschreven bladeren
dit kind
waarvan ik wist dat het bestond
dat toekomst heet
en weet
lachend die gapende wond te dragen
overziet de scherven
die leven geluk brengen
en ging voor de bijl
dit breekbaar fragiele kind
die het reine pure wit verbeeld
deelt
groeiend uit voeten in de aarde
de waarde van leven
staart geaard dwars door me heen
een toekomst ziend waarin het
uit de cirkel, in het vierkant
mag zijn
vrij is te gaan
bloemen ruikend
dansend, achter een vlinder aan
nergens heen en overal
hetgeen buiten deze droom
lukken zal
wanneer dit lang verwachte kind
dat ons die toekomst vind
ontspringt aan bestaan.
Erica Rekers 23 oktober 2015
Sigrid vertelt me dat er nog een beeldje is, een derde, die bij verbonden en ontvankelijk hoort en dat deze zich, tijdelijk, bij het kunstruilmoment bevindt. Als ik daar naar toe ga, om haar te ontdekken, vind ik
Op de vliering vind ik
tussen verbonden ontvankelijkheid
en al die onbeschreven bladeren
dit kind
waarvan ik wist dat het bestond
dat toekomst heet
en weet
lachend die gapende wond te dragen
overziet de scherven
die leven geluk brengen
en ging voor de bijl
dit breekbaar fragiele kind
die het reine pure wit verbeeld
deelt
groeiend uit voeten in de aarde
de waarde van leven
staart geaard dwars door me heen
een toekomst ziend waarin het
uit de cirkel, in het vierkant
mag zijn
vrij is te gaan
bloemen ruikend
dansend, achter een vlinder aan
nergens heen en overal
hetgeen buiten deze droom
lukken zal
wanneer dit lang verwachte kind
dat ons die toekomst vind
ontspringt aan bestaan.
Erica Rekers 23 oktober 2015
Sigrid vertelt me dat er nog een beeldje is, een derde, die bij verbonden en ontvankelijk hoort en dat deze zich, tijdelijk, bij het kunstruilmoment bevindt. Als ik daar naar toe ga, om haar te ontdekken, vind ik
kracht .....