Voor en met mij was gisteren een wat ik duid als 'vreemde dag',
maar daarmee, uiteindelijk, vanmorgen vroeg, toen de puzzelstukjes in
elkaar vielen, niet een minder fijne, hoor.
Ik had een verpleegkundige in opleiding meelopen en kwam, zo voelde het, niet vooruit. Er ontstond een slow-motion in mij en dus liep alles uit en ik begreep dat niet, hetgeen me ook weer energie kostte.
Er lopen zo vaak mensen mee en dan gebeurt dit niet.
Pas vanmorgen, toen ik mijn lichaam, in dankbaarheid vroeg, vrij te laten wat niet bij mij hoort, toonde zich voor mijn ogen dit schitterende beeld:
Ik had een verpleegkundige in opleiding meelopen en kwam, zo voelde het, niet vooruit. Er ontstond een slow-motion in mij en dus liep alles uit en ik begreep dat niet, hetgeen me ook weer energie kostte.
Er lopen zo vaak mensen mee en dan gebeurt dit niet.
Pas vanmorgen, toen ik mijn lichaam, in dankbaarheid vroeg, vrij te laten wat niet bij mij hoort, toonde zich voor mijn ogen dit schitterende beeld:
SLOW MOTION SHOWS E-MOTION
Ik ergerde mij (blijkbaar) groen en geel aan mezelf ...
en dat lag in het geheel van mijn beweging besloten.
Fascinerend!
Vervolgens vindt mij, via slak, onderstaande kunstenaar ... die de wondere micro-wereld oa van de slak laat zien:
http://www.vmishchenko.com/#gallery-Snails
Dit gezien hebbende benadrukt het voor mij, daar deze foto's hele andere beelden en kleuren weergeven, dat het geheel van het beeld dat ik waarneem /waar kan nemen, mijn verborgen leven, dat daarin besloten ligt, bloot geeft.