Vandaag lees ik bij het ontwaken de dagelijkse gedachte van 25 maart 2015.
Ik heb een vreemde nacht gehad, zo een heb ik de laatste tijd vaker, ik wordt 2 x wakker, waarmee de nacht zich in drieën verdeelt, terwijl ik mezelf als doorslaper dacht te kennen, is dit dus nieuw, anders.
Gisterenavond was ik, na een enerverende dag, op de bank in slaap gevallen en werd rond 23:40 uur voor het eerst wakker, app nog wat met vrienden, die ook nog wakker zijn en denk, heb blijkbaar geen zin naar de slaapkamer te lopen, ik blijf hier liggen, trek een deken, die over de bankleuning hangt, over me heen en val weer in slaap.
Het is inmiddels rond 3:40 uur als ik weer even wakker wordt, als ik vervolgens rond 8:40 uur weer wakker wordt, ben ik wakker en blijf ik wakker en lees dus de dagelijkse gedachte van vandaag:
Groei ...
waar het leven je ook neerplant.
Ben Okri http://benokri.co.uk
Ik heb een vreemde nacht gehad, zo een heb ik de laatste tijd vaker, ik wordt 2 x wakker, waarmee de nacht zich in drieën verdeelt, terwijl ik mezelf als doorslaper dacht te kennen, is dit dus nieuw, anders.
Gisterenavond was ik, na een enerverende dag, op de bank in slaap gevallen en werd rond 23:40 uur voor het eerst wakker, app nog wat met vrienden, die ook nog wakker zijn en denk, heb blijkbaar geen zin naar de slaapkamer te lopen, ik blijf hier liggen, trek een deken, die over de bankleuning hangt, over me heen en val weer in slaap.
Het is inmiddels rond 3:40 uur als ik weer even wakker wordt, als ik vervolgens rond 8:40 uur weer wakker wordt, ben ik wakker en blijf ik wakker en lees dus de dagelijkse gedachte van vandaag:
Groei ...
waar het leven je ook neerplant.
Ben Okri http://benokri.co.uk
Vervolgens zie ik, aan het ontbijt zittend, een tractor, met aanhanger, de gezamenlijke tuin binnenrijden en de tuinman mest uit de aanhanger halen en dit rondom een fruitboom neerleggen. Ik maak een foto van het tijdelijke resultaat, me realiserend dat de mest in de grond opgenomen zal worden en door de wortels getransporteerd als voeding voor de boom zal dienen ...
en geniet van de verbinding tussen deze twee, op de vroege morgen, aan mij getoonde aanwijzingen ...
groei ... waar het leven je ook neerplant (de dagelijkse gedachte) en wees je bewust van de brenger van de voeding (de tuinman die bemest) die je en ook dat je voeding nodig hebt, om te kunnen groeien.
Waar zal me dit brengen vandaag?
Ik begin zomaar met schrijven, want er is veel gebeurt
Na het dichterscafé, waar ik het gedicht Kruiswoorden en de Matthäus-Passion (J.S. Bach) heb voorgedragen en ik wederom genoten heb van eenieders perspectief op dit thema, in hun gedichten weergegeven, ik later op de avond met maar liefst 5 mannen aan tafel mag dineren. Er is na afloop altijd een maaltijd waar je voor kan intekenen. En de onderwerpen die daar besproken werden fascineerden me en uiteen liepen van - hoe kunnen we een volgend dichterscafé invulling geven?
J. kwam met het voorstel om in groepjes uiteen te vallen om vervolgens samen een gedicht te schrijven. Ik herken hier schrijftherapie in, je je bewust worden van jouw stijl, jouw manier van werken en jouw zijn, in aanwezigheid van anderen, hoe makkelijk kun je je stijl en manier van werken loslaten en hoe makkelijk kun je het resultaat ondergeschikt laten zijn aan het pad er naar toe? Zoiets?
H. verwoord als ik hem naar huis toe rijdt, over een vorm dat er een gedicht gekozen wordt uit de ene middag/avond, die dan de volgende keer uitgebreider besproken gaat worden, zodat verbindingen tussen ... evenals ook aandacht voor ... aan bod kunnen/zullen gaan komen.
En ik verzin er nu ter plekke als aanvulling bij, dat degene die het gedicht geschreven heeft, dan ook een inleidend verhaal zal houden, je hoort dus eerst het gedicht, dan het inleidende verhaal en dan nogmaals het gedicht, waarna er een dialoog mag ontstaan tussen de dichters en de schrijver van dit gedicht over het gedicht, geen dialoog maar fotowaarheid zoiets.
Tot - dat het afscheid van mevrouw Wolff, de dierverzorgster van beroep, op het Vogeleiland van Deventer, beëindigt is,
omdat de gemeente hierop bezuinigt. Okay, ik begrijp dat er keuzes te maken lijken en dat snijden in budgetten je geen complimenten oplevert, maar te mogen horen uit de mond van onze stadsdichter, die ter afscheid van haar aanwezigheid een prachtig gedicht geschreven heeft:
EILAND ZONDER WOLF
bij het afscheid, na 23 jaar, van mevr. Ineke Wolff als dierenverzorgster op het Vogeleiland
De laatste kruimels zijn gestrooid,
de laatste veren glad gestreken,
vogels, van hun moederdier berooid,
worden nog eenmaal in hun mooiste tooi bekeken.
Gebenedijde wezens die niet denken hoeft!
die enkel, zwevend, zwemmend, zwervend, hoeft te zijn,
wij zijn u dankbaar dat u in ons midden toeft,
u bent in het grijs bestaan als fonkeling in de wijn.
Klink voort, getjilp, gezang, gekweel, gegak,
de spreektaal van het vliegende gebroed;
andere handen stellen jullie voortaan op gemak;
de hand is anders, de liefde even goed.
Blijf trouw, herinner ons, de vleugellozen,
aan de veelvormigheid van het bestaan.
Aarde, water, lucht –- ach, hadden wij opnieuw gekozen,
dan stonden wij wellicht bij de gele voederbak vooraan.
Deventer, 13 maart 2015
© Herman Posthumus Meyjes, stadsdichter 2013-15
evenals 9 andere dichters en die tot een bundeltje gemaakt zijn door Arja. Ik heb het helaas niet gered bij de voordrachten hiervan aanwezig te zijn, maar H. vertelde dus, dat Ineke vertelde dat er dieren ziek zijn en dat daar nu niets mee gedaan wordt, vanwege deze bezuiniging. Ik ben verrast als ik dit hoor, want naast dat dit getuigt van verkeerd timemanagement, kun je dit levende goed toch niet zomaar aan z'n eigen lot overlaten als er ziekte is. Waarom hebben we dan ons (belasting)geld geïnvesteerd in dierenartsen opleiden, om er op het moment dat ze nodig zijn geen gebruik van te maken?
Schrijnend stukje Deventer politiek, als je het mij vraagt, maar hé, mij wordt niets gevraagd ...
Tot - de realisatie toen J. en R in hun dialoog vertelden dat geluid een trilling is, die via je oor, pas in je hersenen tot geluid wordt omgezet ...
Hee, dacht ik toen en andersom, een gedachte / signaal in je hersenen wordt in het oor omgezet in een geluid dat je aldaar vervolgens ook waarneemt, zoals een beweging van een arm met stok op de gong zowel trilling als geluid produceert ...
dus geluid wordt ook bedacht in je hersenen en kan, via je oor, als geluid (weer) tot je komen. Zoiets.
Dan kun je dus op drie verschillende manieren doof en blind zijn te weten het oor, het oog, functioneert niet (ontvangt niet en/of zend niet naar de hersenengebieden en/of de hersenengebieden van oog en oor geven hun gedachten/signalen over zien en horen niet door (kunnen niet doorgeven) aan de desbetreffende organen, of beide.
Zou het idee dat de hersenen het ook bedenken dan meteen de verklaring kunnen zijn van dat er zoveel ruimte van de hersenen niet gebruikt lijkt, maar dat in werkelijkheid hier de aarde bedacht wordt, zoals op een computerschijf er ruimte ingenomen wordt voor programma's die de computer laten draaien, (zoals op iedere computer wordt ruimte ingenomen voor de programmering van het programma microsoft office Word, echter iedereen schrijft er wat anders mee) zouden de hersenen gebieden hebben waar de aarde bedacht (geprogrammeerd) wordt, voor ieder gelijk (zoals het programma word), want er zijn gemeenschappelijk hoor en zichtbare zaken / dingen, toch?
Groei...
waar het leven je ook neerplant.
Ben Okri
Er komt een mailtje binnen van een collega en ondanks dat het een vrije dag is vind ik de inhoud belangrijk genoeg om op te reageren, om mijn stem te laten lezen ...
Nog geen tel later gaat de bel, S. en W. staan voor de deur. Ik open mijzelf en de deur en laat hen binnen.