Vanmorgen, interessant, ik ben aan werk in vandaag 13 mei, omdat het dichterscafé nadert en ik de puntjes op de i aan het zetten ben, als er ineens een berichtje op het scherm verschijnt:
Kan de host SMTP niet vinden. Controleer of u de naam van de server juist hebt opgegeven.
Onderwerp 'VAN KLIMOP TOT MUNT en de vraag van een vruchtbaarheidsarts om eetbaar vruchtdragend groen',
en dan volgen wat getallen.
Wat een prachtige zin ...
En wat een confronterende ook, want had ik net het inzicht gekregen en begrepen dat ik als vruchtbaarheidsarts werk, omdat ik zelf geen kinderen heb. En ik dus in de vraag van de cliënten steeds weer dat onvruchtbare deel van mijzelf tegenkom en daar ook gehoor aan wens te geven. De omgeving toont mij namelijk/dus wat ik (nog) niet ben / (nog) niet omarm / (nog) niet toelaat als frequentie? zoals een rode broek alle kleuren is behalve rood, de broek neemt alle kleurfrequenties in zich op, behalve rood, daarom neem je rood waar. Inmiddels denk ik ook begrepen te hebben dat ik dit deel in mijzelf niet meer kan helen / niet anders kan helen en dat dat dus waarschijnlijk de reden is waarom ik zo mijn best doe om het bij die ander, dat andere deel van mijzelf, wel te laten plaatsvinden, de vruchtgroei ... als de computer mij vanmorgen dus confronteert met dat het dieper gaat, dieper dan dit.
Het is namelijk waar, ik woon inderdaad in een tuin vol eetbaar vruchtdragend groen en een kiwi struik, die in al die jaren nog geen kiwi getoond heeft. En laat ik dit nu gisteren hebben uitgesproken, tegen buurvrouw E., hoe leuk ik het zou vinden, een kiwi bloesem en kiwi aan die groene stengels te mogen zien. Om die vervolgens te kunnen eten ...
Fascinerend ...
Wie is het die mij zo goed kent? En die blijkbaar de mogelijkheid bezit dit, op deze manier, aan mij te laten weten en wat zou er verder, na de titel, in dat gedicht? verhaal? artikel? gestaan hebben?
Er komt iets binnen dat dat over eetbaar gaat, dat ik niet anders kan dan het opeten, waarmee het weer verdwijnt, daar er anders een disbalans zou ontstaan in mij. Zoiets.
Kan de host SMTP niet vinden. Controleer of u de naam van de server juist hebt opgegeven.
Onderwerp 'VAN KLIMOP TOT MUNT en de vraag van een vruchtbaarheidsarts om eetbaar vruchtdragend groen',
en dan volgen wat getallen.
Wat een prachtige zin ...
En wat een confronterende ook, want had ik net het inzicht gekregen en begrepen dat ik als vruchtbaarheidsarts werk, omdat ik zelf geen kinderen heb. En ik dus in de vraag van de cliënten steeds weer dat onvruchtbare deel van mijzelf tegenkom en daar ook gehoor aan wens te geven. De omgeving toont mij namelijk/dus wat ik (nog) niet ben / (nog) niet omarm / (nog) niet toelaat als frequentie? zoals een rode broek alle kleuren is behalve rood, de broek neemt alle kleurfrequenties in zich op, behalve rood, daarom neem je rood waar. Inmiddels denk ik ook begrepen te hebben dat ik dit deel in mijzelf niet meer kan helen / niet anders kan helen en dat dat dus waarschijnlijk de reden is waarom ik zo mijn best doe om het bij die ander, dat andere deel van mijzelf, wel te laten plaatsvinden, de vruchtgroei ... als de computer mij vanmorgen dus confronteert met dat het dieper gaat, dieper dan dit.
Het is namelijk waar, ik woon inderdaad in een tuin vol eetbaar vruchtdragend groen en een kiwi struik, die in al die jaren nog geen kiwi getoond heeft. En laat ik dit nu gisteren hebben uitgesproken, tegen buurvrouw E., hoe leuk ik het zou vinden, een kiwi bloesem en kiwi aan die groene stengels te mogen zien. Om die vervolgens te kunnen eten ...
Fascinerend ...
Wie is het die mij zo goed kent? En die blijkbaar de mogelijkheid bezit dit, op deze manier, aan mij te laten weten en wat zou er verder, na de titel, in dat gedicht? verhaal? artikel? gestaan hebben?
Er komt iets binnen dat dat over eetbaar gaat, dat ik niet anders kan dan het opeten, waarmee het weer verdwijnt, daar er anders een disbalans zou ontstaan in mij. Zoiets.