Vandaag blijk ik, bij het ontwaken, bezig te zijn met het geven van rondleidingen bij exposities ?! Mocht je denken: 'hoe komt ze daar nou bij?', dan kan ik je die wel uitleggen, namelijk, naar aanleiding van de rondleiding in het CODA, waar ik mezelf, bij binnenkomst, bij kon aansluiten en ook aangesloten heb. Maar het tweede deel, de hoe zou ik dat doen?, die verraste me.
Ik laat het idee binnenkomen en denk er meteen overheen, 'jaja, al goed, maar dan gaan we (ook bijzonder dat ik dat dacht) dat wel in Diepenheim doen'. En zo belandde ik vanmorgen op de site van de kunstvereniging http://www.kunstvereniging.nl/exhibition/the-principle-least-effort en ontdekte het volgende affiche/beeld dat me meteen intrigeert:
Ik laat het idee binnenkomen en denk er meteen overheen, 'jaja, al goed, maar dan gaan we (ook bijzonder dat ik dat dacht) dat wel in Diepenheim doen'. En zo belandde ik vanmorgen op de site van de kunstvereniging http://www.kunstvereniging.nl/exhibition/the-principle-least-effort en ontdekte het volgende affiche/beeld dat me meteen intrigeert:
Afbeelding • Milena Naef • ‘Fleeting Parts (Art Stock)’ Foto: Bibi Altink
‘The principle of least effort’ is een concept dat veronderstelt dat mensen, evenals machines, de weg van de minste weerstand kiezen. Een logica die terug te vinden is in menselijk gedrag, evenals in functies van machines of ontwerpprocessen. De groepstentoonstelling verkent hoe artistieke strategieën op deze wetmatigheid reageren. Zo zijn er sculpturen die schijnbaar machinale mechanismen inzetten voor het nabootsen van menselijk gedrag, of wordt er gebruik gemaakt van efficiënte productietechnieken, van waaruit nieuwe materialen en objecten ontstaan. Maar wat lijkt op de weg van de minste weerstand blijkt in de artistieke praktijk een zoektocht naar frictie (Charlott Markus, Milena Naef), weerbarstige processen
(Dianna Scherer, Mickey Yang) en absurde uitkomsten (Feiko Beckers, Chen Yi-Fei). Zo blijken kunstenaars de weerstand juist op te zoeken en stellen ze deze logica op de proef.
In The principle of least effort spelen werken met ons idee van ‘oplossingen’ en ‘functionaliteit’. Ze geven nieuwe invulling aan de vraag ‘Wat is de makkelijkste weg’? van de omgang met ons menselijk lichaam, tot het beheersen van de natuur. De tentoonstelling ‘The principle of least effort’ toont een geheel andere uitkomst van de weg van de minste weerstand.
Deelnemende Kunstenaars: Feiko Beckers | Chen Yi-Fei | Charlott Markus | Milena Naef | Diana Scherer | Mickey Yang
Te zien t/m 27 augustus 2017 (net op tijd Rekers, dacht ik)
Curator: Alexandra Landré
Vandaag dus maar eens zien waar dit principe me brengt, het principe van de minste weerstand
https://nl.wikipedia.org/wiki/Weg_van_de_minste_weerstand
https://nl.wikipedia.org/wiki/Actie_(natuurkunde)
https://nl.wikipedia.org/wiki/Principe_van_de_kleinste_werking
De eerste woorden zijn er meteen:
Het principe van de minste weerstand
een interessant gegeven
dit natuurkundig fenomeen
(van) de weg van de minste actie
geldt voor heel de natuur
voor alle beweging, al het bewegen
en daarmee dan toch ook voor de mensen om mij heen?!
(ik wijs naar vallend regenwater
want zelfs regen
kiest deze weg
waar het em 't minste tegen zit)
want/maar durven wij ons menselijk bewegen
in dit licht te bezien
de mens die maar blijft denken dat bewegen juist goed voor em is
maar is het niet dit principe dat dat juist tegen spreekt
maar bezien we ons menselijk bewegen in dit licht
de mens die maar blijft denken dat bewegen goed voor em is
volgens mij spreekt dit principe
dat nu juist tegen / dat spreekt deze weg van de minste actie toch echt tegen
zoals 'go with the flow'
weerstandloosheid voorspelt
bezien vanuit de stroom? vanuit het meegaan? vanuit mij
want de stroom gaat
gaan gaat met de stroom mee
en ik dan
kan ik gaan als een stroom?
nee natuurlijk, anders had ik wel stroom geheten
was ik die stroom wel geweest evenals het gaan
ga ik als een stroom?
en wat gebeurt er
als ik mij (tijdelijk) identificeer
met een rots, daar in het midden middenin
wat leer ik van dat perspectief
waar brengt me die
want die komt de weerstand tegen
van water, ook in regen, lucht en wind
en vind daarin (nu juist) de mogelijkheid van aanpassing aan
juist... zonder strijd
als je het beziet vanuit zijn perspectief
want (juist) op de grens van ontmoeten
veranderen ze elkaar
water en wind van richting
en de rots, de rots van vorm
Boedha zei: vier niet het afscheid maar het ontmoeten...
‘The principle of least effort’ is een concept dat veronderstelt dat mensen, evenals machines, de weg van de minste weerstand kiezen. Een logica die terug te vinden is in menselijk gedrag, evenals in functies van machines of ontwerpprocessen. De groepstentoonstelling verkent hoe artistieke strategieën op deze wetmatigheid reageren. Zo zijn er sculpturen die schijnbaar machinale mechanismen inzetten voor het nabootsen van menselijk gedrag, of wordt er gebruik gemaakt van efficiënte productietechnieken, van waaruit nieuwe materialen en objecten ontstaan. Maar wat lijkt op de weg van de minste weerstand blijkt in de artistieke praktijk een zoektocht naar frictie (Charlott Markus, Milena Naef), weerbarstige processen
(Dianna Scherer, Mickey Yang) en absurde uitkomsten (Feiko Beckers, Chen Yi-Fei). Zo blijken kunstenaars de weerstand juist op te zoeken en stellen ze deze logica op de proef.
In The principle of least effort spelen werken met ons idee van ‘oplossingen’ en ‘functionaliteit’. Ze geven nieuwe invulling aan de vraag ‘Wat is de makkelijkste weg’? van de omgang met ons menselijk lichaam, tot het beheersen van de natuur. De tentoonstelling ‘The principle of least effort’ toont een geheel andere uitkomst van de weg van de minste weerstand.
Deelnemende Kunstenaars: Feiko Beckers | Chen Yi-Fei | Charlott Markus | Milena Naef | Diana Scherer | Mickey Yang
Te zien t/m 27 augustus 2017 (net op tijd Rekers, dacht ik)
Curator: Alexandra Landré
Vandaag dus maar eens zien waar dit principe me brengt, het principe van de minste weerstand
https://nl.wikipedia.org/wiki/Weg_van_de_minste_weerstand
https://nl.wikipedia.org/wiki/Actie_(natuurkunde)
https://nl.wikipedia.org/wiki/Principe_van_de_kleinste_werking
De eerste woorden zijn er meteen:
Het principe van de minste weerstand
een interessant gegeven
dit natuurkundig fenomeen
(van) de weg van de minste actie
geldt voor heel de natuur
voor alle beweging, al het bewegen
en daarmee dan toch ook voor de mensen om mij heen?!
(ik wijs naar vallend regenwater
want zelfs regen
kiest deze weg
waar het em 't minste tegen zit)
want/maar durven wij ons menselijk bewegen
in dit licht te bezien
de mens die maar blijft denken dat bewegen juist goed voor em is
maar is het niet dit principe dat dat juist tegen spreekt
maar bezien we ons menselijk bewegen in dit licht
de mens die maar blijft denken dat bewegen goed voor em is
volgens mij spreekt dit principe
dat nu juist tegen / dat spreekt deze weg van de minste actie toch echt tegen
zoals 'go with the flow'
weerstandloosheid voorspelt
bezien vanuit de stroom? vanuit het meegaan? vanuit mij
want de stroom gaat
gaan gaat met de stroom mee
en ik dan
kan ik gaan als een stroom?
nee natuurlijk, anders had ik wel stroom geheten
was ik die stroom wel geweest evenals het gaan
ga ik als een stroom?
en wat gebeurt er
als ik mij (tijdelijk) identificeer
met een rots, daar in het midden middenin
wat leer ik van dat perspectief
waar brengt me die
want die komt de weerstand tegen
van water, ook in regen, lucht en wind
en vind daarin (nu juist) de mogelijkheid van aanpassing aan
juist... zonder strijd
als je het beziet vanuit zijn perspectief
want (juist) op de grens van ontmoeten
veranderen ze elkaar
water en wind van richting
en de rots, de rots van vorm
Boedha zei: vier niet het afscheid maar het ontmoeten...