Vandaag, zaterdag, 29 oktober 2022
En terwijl ik denk naar de expositie van Nieke Koek, in de fundatie te mogen, Gelichaamd geheten en bezig ben
een combinatie te maken met een theatervoorstelling, want dat voelt zo, ontdek ik, kijkend naar de programma's vandaag,
in een berijdbare afstand voor mij, dat er in Enschede nog kaarten zijn, voor het optreden van Lebbis, geheten De Ziel
Een recensie in de Volkskrant beschrijft:
CABARET
In ‘De Ziel’ is Hans Sibbel de lenige, creatieve denker wiens ideeën je graag aanhoort ★★★★
Het derde en laatste deel van zijn trilogie over de bovengrens van onze consumptiedrift is theatercollege en comedy tegelijk.
Joris Henquet 14 april 2022, 11:47
Lebbis lost de wereldproblemen op. Of nou ja, hij heeft in ieder geval een reeks creatieve oplossingen meegenomen, voor het stikstofprobleem, vermindering van CO2 en de wooncrisis. Of het allemaal ook uitvoerbaar is, is een tweede.
Voor sommige ideeën is democratie – met politici die enkel doen wat het volk graag wil – niet de ideale staatsvorm.
Een goedaardige dictator zou soms even beter zijn.
De ziel is het sterke slotdeel van de trilogie die Hans Sibbel afgelopen jaren maakte over de bovengrens van onze consumptiedrift.
In De bovengrens (2018) schetste hij het probleem: de westerse mens dreigt aan overvloed ten onder te gaan.
In De ervaring (2020) bracht hij de oplossing: materiële zaken inruilen voor ervaringen, zorgen dat er iets in je hersenen gebeurt.
Nu speelt Lebbis het slotdeel, waarin hij de ziel onderzoekt en naar de toekomst van de mensheid kijkt.
In een fraai uitgelicht decor van drie grote schilderijen houdt Lebbis het boek Ideeën van Peter Watson omhoog.
Het zijn ideeën die de samenleving in de goede dan wel foute richting sturen. Zo werd in het Amsterdamse bankwezen ooit de kredietverstrekking geïntroduceerd, waardoor er nu wereldwijd te veel geld in omloop is. Het nastreven van economische groei is nutteloos, mensen zijn verslaafd aan geld, en daar moeten we van af.
‘Ik ben dus ook afgestudeerd econoom, hè.’ Sibbel zegt het nog maar eens, zodat we niet denken dat hij maar wat in het wilde weg
staat te praten. Zijn trilogie lijkt soms ook meer een theatercollege dan pure comedy, ook al valt er bij Lebbis altijd genoeg te lachen.
Hij onderscheidt zich vooral als een lenige, creatieve denker, wiens ideeën je graag aanhoort.
En terwijl ik denk naar de expositie van Nieke Koek, in de fundatie te mogen, Gelichaamd geheten en bezig ben
een combinatie te maken met een theatervoorstelling, want dat voelt zo, ontdek ik, kijkend naar de programma's vandaag,
in een berijdbare afstand voor mij, dat er in Enschede nog kaarten zijn, voor het optreden van Lebbis, geheten De Ziel
Een recensie in de Volkskrant beschrijft:
CABARET
In ‘De Ziel’ is Hans Sibbel de lenige, creatieve denker wiens ideeën je graag aanhoort ★★★★
Het derde en laatste deel van zijn trilogie over de bovengrens van onze consumptiedrift is theatercollege en comedy tegelijk.
Joris Henquet 14 april 2022, 11:47
Lebbis lost de wereldproblemen op. Of nou ja, hij heeft in ieder geval een reeks creatieve oplossingen meegenomen, voor het stikstofprobleem, vermindering van CO2 en de wooncrisis. Of het allemaal ook uitvoerbaar is, is een tweede.
Voor sommige ideeën is democratie – met politici die enkel doen wat het volk graag wil – niet de ideale staatsvorm.
Een goedaardige dictator zou soms even beter zijn.
De ziel is het sterke slotdeel van de trilogie die Hans Sibbel afgelopen jaren maakte over de bovengrens van onze consumptiedrift.
In De bovengrens (2018) schetste hij het probleem: de westerse mens dreigt aan overvloed ten onder te gaan.
In De ervaring (2020) bracht hij de oplossing: materiële zaken inruilen voor ervaringen, zorgen dat er iets in je hersenen gebeurt.
Nu speelt Lebbis het slotdeel, waarin hij de ziel onderzoekt en naar de toekomst van de mensheid kijkt.
In een fraai uitgelicht decor van drie grote schilderijen houdt Lebbis het boek Ideeën van Peter Watson omhoog.
Het zijn ideeën die de samenleving in de goede dan wel foute richting sturen. Zo werd in het Amsterdamse bankwezen ooit de kredietverstrekking geïntroduceerd, waardoor er nu wereldwijd te veel geld in omloop is. Het nastreven van economische groei is nutteloos, mensen zijn verslaafd aan geld, en daar moeten we van af.
‘Ik ben dus ook afgestudeerd econoom, hè.’ Sibbel zegt het nog maar eens, zodat we niet denken dat hij maar wat in het wilde weg
staat te praten. Zijn trilogie lijkt soms ook meer een theatercollege dan pure comedy, ook al valt er bij Lebbis altijd genoeg te lachen.
Hij onderscheidt zich vooral als een lenige, creatieve denker, wiens ideeën je graag aanhoort.