Lunchtijd. Ik had een meloen gekocht en snij deze door het midden door midden en nog eens en zie
hoe ik daarmee precies het spoor van een pitje zichtbaar maak...
EEN PITTIG VERHAAL
Het zal je maar gebeuren
geboren te zijn
als pitje in een meloen
zo nietig en klein
waar weliswaar een nieuwe meloen
uit kan groeien
maar daarvoor krijgt zij zelden de eer
au, potjanpitje, nog er eens toe
zij wil er zelf toe doen
hierdoor werd eens een pitje aangezet
haar potentie te verbreden
haar toekomst en dus ook haar verleden
te verleggen
naar, hoe zal ik het zeggen
een diepgaander perspectief
te graven
zich niet onder de braven te scharen
eens wat anders te doen
dan dat wat hoort
op onderzoek uit te gaan
het midden en de groep te verlaten
en zich te melden aan de poort
met de vraag
om de energie in haar aanwezig
die anders voor groei zou worden gebruikt
deze keer te mogen benutten
voor voortbewegen
en aldus op weg te gaan
en wij, haar spoor in dit vruchtvlees gewaar
staan aan de zijlijn
met respect voor haar moed
elk gevaar te trotseren
te leren hoe pittig (het) bestaan is en kan zijn
en tot hoever er te gaan is
wanneer je je als afgedwaalde pit
niet meer bij de groep in het midden
maar onder de schil bevind
die je niet kunt passeren
en die haar niet laat passeren
en zo, denkt deze pit
misschien wel
aan pitten die geen geschil hebben
wanneer ze in het midden (blijven) zitten...
aan de andere kant
denk jij misschien wel
wat hier te zien is
is toch niets bijzonders
niets anders
dan een pitje
dat toevallig, voor het mes uit, een joyride
door het vruchtvlees heeft gekregen
Erica Rekers 3 augustus 2017