Vandaag, woensdag 4 april 2018, mag ik naar Kasteel Ruurlo https://www.museummore-kasteelruurlo.nl, naar de oranjerie, voor een lunch en naar musuem MORE en, terwijl ik door het bos die richting oprijd, ben ik het volgende gewaar:
twee reeën en aangezien ik ze de keer hiervoor met z'n drieën zag, denk ik meteen, waar is die ene?
Aangekomen bij de oranjerie, merk ik, dat ik graag buiten op het terras had gezeten, met uitzicht op het park en het kasteel, maar mijn lichaam vind dat vandaag nog te fris, dus rede voor een herbezoek
hahaha, zeker, binnenkort, want wat een plek...
Bij binnenkomst in het kasteel, het vroegere huijse Roderlo, dat schitterend gerestaureerd is door Hans Melchers en nu dus een museum is, waar een privé collectie voor het publiek toegankelijk gemaakt is (een vorm van charity met diepere lagen, namelijk behoud van erfgoed, behoud van kunst ook en kunst toegankelijk maken en houden voor bijna alle mensen (entree 12 euro))
Bij binnenkomst in het kasteel, het vroegere huijse Roderlo, dat schitterend gerestaureerd is door Hans Melchers en nu dus een museum is, waar een privé collectie voor het publiek toegankelijk gemaakt is (een vorm van charity met diepere lagen, namelijk behoud van erfgoed, behoud van kunst ook en kunst toegankelijk maken en houden voor bijna alle mensen (entree 12 euro))
Mijn verhaallijn, een detective ?!, pik ik meteen op, in de eerste zaal al, bij zijn eerste bewaard gebleven schilderij, studie voor zelfportret uit 1918
... want zeg nou zelf, het is toch meer dan opmerkelijk te noemen, dat deze man, deze schilder, een iris 'vergeet' te schilderen
in zijn linker oog?
Wat probeert Willink ons hiermee, beeldend, te vertellen?
Iris https://nl.wikipedia.org/wiki/Iris_(godin) en ik lees hier oa
De Griekse naam Iris (Ἶρις) komt van het Griekse werkwoord εἴρω ('eeiroo'), dat 'spreken; vertellen' betekent.
Ah ?! Het gaat dus om iets wat er onuitgesproken gebleven is ? Het betreft zijn linker oog, het speelt zich dus af aan zijn linker en dus ontvangende kant http://www.haptotherapiehaarlem-noord.nl/blog/balans-in-links-en-rechts:
de linkerkant van ons lichaam is dan meer yin, de rechterkant meer yang. De kwaliteiten die horen bij de yin of vrouwelijke kant, zijn o.a.: naar binnen richten, ontvangen, opladen, zijn. Bij de yang of mannelijke kant hoort o.a.: naar buiten richten, onszelf kenbaar maken, actief zijn, doen.
Ook lijkt het alsof studie voor een zelfportret 1918 overgeschilderd is, zie de haren en de baardgroei, alsof die er later overheen geschilderd zijn, door een andere hand
Het volgende schilderij dat mijn aandacht vraagt is de rustende Venus uit 1931, Wilma, zijn 2de vrouw zou voor het schilderij model hebben gelegen?
Maar mijn ogen zien er vooral een mannenlichaam in, met 2 borstjes, die eraan geplakt euh geschilderd lijken, want denk die er maar eens af en kijk ook eens naar die voeten (groot) en die gespierde bovenbenen, mannelijk toch? En dan de hand die zijn euh haar edelijke deel afschermt en de pose van Venus? Is dit een pose die een vrouw aanneemt? Zie hiervoor het verschil met rustende Venus II 1978, waarvoor Sylvia, zijn 4de vrouw, model heeft gelegen:
Ook een uitvergroting van het gezicht van rustende Venus verraad aan mij mannelijke trekken:
die ik ook terugzie in een ander schilderij, waar Wilma model voor heeft gestaan, namelijk:
Weer opvallend mannelijk, voor mij, het gelaat, weliswaar met make up, de trui en de onzichtbare borsten
Okay, denk ik eerst nog, hij fantaseert op doek een beetje, maar als ik vervolgens een eigen portret van hem zie, waar hij zelf voor gefotografeerd staat:
dan weet ik weer hoe realistisch hij schilderen kan en dan ontstaan er dus vragen, want gestaan in de kamer in het kasteel,
waar het schilderij afscheid van Mathilde 1975 hangt, verbaasd mij de lengte die Mathilde bleek te hebben gehad, hetgeen me pas opviel toen ik naar de jurk keek, een tweede jurk, want het origineel, de zilverkleurige hangt in .... en deze gouden replica uit 1997, oogt als gemaakt voor een reuzin, toen ik er, na een tijdje observeren, steeds vrouwen naast zag staan, zag ik pas hoe enorm groot die jurk eigenlijk is en bij nalezen ontdek ik dat Mathilde 1 meter 90 was. Da's best groot voor een vrouw, uit die tijd, toch?
Er komen steeds meer vragen, namelijk zou Mathilde ook een mannelijk model kunnen zijn geweest? Een travestiet misschien wel? En dan ga ik me wat meer verdiepen in deze Mathilde en lees ik een aantal zinnen die blijven hangen namelijk
.....
en ben verbaasd als ik een eerste foto van haar zie en het schilderij portret van Mathilde 1963 vind en deze vergelijk met latere foto's van haar en ik me afvraag is dit wel dezelfde vrouw? Zo ja, wat heeft ze dan meegemaakt, in het contact met Willink en de wereld, dat haar gezichtsvorm zo verandert is? Niet (alleen) door die make up, dat is alleen maar afleiding, volgens mij, maar het gaat mij om de werkelijke contour van het gezicht en zo nee, wie is dan model Mathilde?
Het, laat ik het vanaf nu, model Mathilde, oogt voor mij dus zeer zeker ook mannelijk, en dan lees ik ergens
dat Carel geen vrouwenliefhebber is, maar ook niet zonder vrouw kan ?
Zou Carel homo zijn geweest? en dat niet hebben durven leven (in die tijd), maar wel (voorzichtig) hebben durven verbeelden?
Ik verdiep me verder in model Mathilde en vind ook in het schilderij afscheid van Mathilde 1975 weer sterk mannelijk aandoende trekken:
Het, laat ik het vanaf nu, model Mathilde, oogt voor mij dus zeer zeker ook mannelijk, en dan lees ik ergens
dat Carel geen vrouwenliefhebber is, maar ook niet zonder vrouw kan ?
Zou Carel homo zijn geweest? en dat niet hebben durven leven (in die tijd), maar wel (voorzichtig) hebben durven verbeelden?
Ik verdiep me verder in model Mathilde en vind ook in het schilderij afscheid van Mathilde 1975 weer sterk mannelijk aandoende trekken:
het decolleté en kijk ook eens naar die linker hand van haar, op dat schilderij, is dat een vrouwenhand?
Ook vind ik foto's van zijn vierde vrouw, Sylvia, Mathilde was zijn derde vrouw en ik vind de gelijkenis met het portret van Mathilde 1963 ook nu weer meer dan opvallend te noemen, kijk zelf maar:
Vervolgens lees ik, dat wanneer er in augustus 1975 een relatiecrisis plaatsvind tussen model Mathilde en Carel, net na de onthulling van het schilderij met de titel afscheid van Mathilde 1975, dat model Mathilde, met een broodmes, 2 schilderijen te lijf is gegaan, te weten portret van Mathilde 1963:
Mijn fantasie gaat met me op de loop, want als model Mathilde en Mathilde niet een en dezelfde persoon zijn, dan begrijp ik de agressie waarmee model Mathilde, net na afscheid van (model) Mathilde juist dit schilderij te lijf gaat, het schilderij waar het model als 2 druppels water, voor mij dan he, op Sylvia lijkt:
en als model Mathilde Willink emotioneel wil raken, dan neemt ze zijn meest geliefde schilderij:
en snijdt daar een oog uit, natuurlijk?! Of zou hier, in 1918, de aanzet al toe geschilderd zijn door Willink, doordat hij die ene iris vergat?!
Wanneer ik het kasteel verlaat en achterom kijk, vormen de wolken een typische Willink lucht.....
Weer thuis verdiep ik me nog verder in dit verhaal en ontdek dat er een boek bestaat, geheten, Willinks waarheid en dat ik dit tweedehands kan kopen bij bol.com, hetgeen ik natuurlijk meteen doe, want wat is die waarheid? Geeft hij in dit boek misshien iets bloot dat een bevestiging zou kunnen zijn van wat we hier Erica's waarheid over Willinks schilderijen en geaardheid noemen?
De gelijkenis tussen zelfportret 1947, op de kaft van het boek, met twee irissen en zijn studie voor een zelfportret uit 1918, is eveneens opvallend te noemen:
en dan nu lezen...