Vandaag, zondag, 12 november 2023
Vanmiddag mag ik, ik had een uitnodiging van S ontvangen zines-maken in het drawingcentre en ik lees op deze site:
Ben jij 13+ en heb je zin om iets nieuws uit te proberen? Geef je dan op voor een tweedaagse workshop ‘zines maken’ bij het Drawing Centre.
Een zine is een zelfgemaakt mini-tijdschrijft, waarin je je gedachten kwijt kunt en nieuwe ideeën kunt verkennen. In deze tweedaagse workshop ga je zelf een zine maken en daarbij word je begeleid door kunstenaar Bart Nijstad. Bart leert je hoe je een hoofd vol chaos, gedachten en ideeën naar tekeningen kunt vertalen. Hij laat zien hoe je een zine maakt én hoe hij zelf aan het werk is in het Drawing Centre, waar hij bouwt aan een tentoonstelling vol tekeningen. Samen gaan jullie aan de slag om van jouw gedachten, tekeningen, geheimen en bevindingen een zine te maken die je kunt verspreiden onder vrienden en vreemden.
Datum en tijd
zo 12 november en zo 19 november van 13:30 tot circa 16:30 bij Drawing Centre Diepenheim,
Grotestraat 17 in Diepenheim
Kosten
€ 35,00
Materialen
Tekenmateriaal wordt verzorgd door het Drawing Centre en is inbegrepen bij de prijs.
Meer informatie en aanmelden
Stuur een mail naar [email protected] of
bel 0547 352 143.
En zo is het gekomen, dat ik me daar, tussen 'nieuwe' mensen en oude bekenden bevind, om te zien, wat een zine maken, voor mij, betekent en terwijl ik wat spullen bij de tafel neerleg, zie en hoor ik:
Vanmiddag mag ik, ik had een uitnodiging van S ontvangen zines-maken in het drawingcentre en ik lees op deze site:
Ben jij 13+ en heb je zin om iets nieuws uit te proberen? Geef je dan op voor een tweedaagse workshop ‘zines maken’ bij het Drawing Centre.
Een zine is een zelfgemaakt mini-tijdschrijft, waarin je je gedachten kwijt kunt en nieuwe ideeën kunt verkennen. In deze tweedaagse workshop ga je zelf een zine maken en daarbij word je begeleid door kunstenaar Bart Nijstad. Bart leert je hoe je een hoofd vol chaos, gedachten en ideeën naar tekeningen kunt vertalen. Hij laat zien hoe je een zine maakt én hoe hij zelf aan het werk is in het Drawing Centre, waar hij bouwt aan een tentoonstelling vol tekeningen. Samen gaan jullie aan de slag om van jouw gedachten, tekeningen, geheimen en bevindingen een zine te maken die je kunt verspreiden onder vrienden en vreemden.
Datum en tijd
zo 12 november en zo 19 november van 13:30 tot circa 16:30 bij Drawing Centre Diepenheim,
Grotestraat 17 in Diepenheim
Kosten
€ 35,00
Materialen
Tekenmateriaal wordt verzorgd door het Drawing Centre en is inbegrepen bij de prijs.
Meer informatie en aanmelden
Stuur een mail naar [email protected] of
bel 0547 352 143.
En zo is het gekomen, dat ik me daar, tussen 'nieuwe' mensen en oude bekenden bevind, om te zien, wat een zine maken, voor mij, betekent en terwijl ik wat spullen bij de tafel neerleg, zie en hoor ik:
Er volgt eerst een presentatie van Bart, over zijn leven en werk, dan vraagt hij ons
, twee karakters te verbeelden in een paar minuten, hierbij de mijne:
, twee karakters te verbeelden in een paar minuten, hierbij de mijne:
Daarna is er ruimte voor koffie / thee en gaat iedereen aan zijn / haar slag:
Ik merk dat ik me vooraleerst met de vorm van de zine bezig hou en vouw en knip:
Tussendoor bekijk ik natuurlijck ook zijn expositie, alhier, in het Drawing Centre, Innerhorse
en lees op deze site:
06.10.2023 tm 14.01.2024inner horse - exhibition in progress
Bart Nijstad creëert tijdens zijn werkperiode bij Drawing Centre Diepenheim een gestaag groeiende tentoonstelling die bestaat uit tekeningen, schilderijen, muurschilderingen en performances. Nijstad experimenteert met verschillende manieren om zijn artistieke werkproces en de toepassing van tekenen daarin met bezoekers te delen.
en lees op deze site:
06.10.2023 tm 14.01.2024inner horse - exhibition in progress
Bart Nijstad creëert tijdens zijn werkperiode bij Drawing Centre Diepenheim een gestaag groeiende tentoonstelling die bestaat uit tekeningen, schilderijen, muurschilderingen en performances. Nijstad experimenteert met verschillende manieren om zijn artistieke werkproces en de toepassing van tekenen daarin met bezoekers te delen.
Het hoofd van Bart Nijstad is een opslagplaats voor stripverhalen, filmscènes, schilderijen en andere beeldfragmenten. Hij probeert deze complexe chaos te structureren en te doorgronden door te tekenen. De flarden van herinneringen die tijdens zijn tekensessies min of meer onbewust op papier verschijnen, vormen de basis voor schilderijen en muurschilderingen.
Tijdens zijn werkperiode bij het Drawing Centre gaat Nijstad op zoek naar alledaagse taferelen in Diepenheim om het wonderlijke archief in zijn hoofd verder aan te vullen. Daar brengt hij twee werelden samen: het aardse en banale waar zijn stoffelijke moeder hem gebaard en gevoed heeft, en het spirituele waar een gedroomde moeder met een reptielenhoofd hem waarschuwingen stuurt en dingen laat ervaren die onuitsprekelijk zijn.
Het werk van Nijstad roept een gevoel van ongemak en ontregeling op. Hij toont ons figuren die niet bestaan of zouden moeten bestaan. Maar door zijn interpretatie worden het beelden waarin werkelijkheid en fictie samensmelten tot een humoristische, absurde en soms groteske weergave van ons dagelijks leven. Nijstad schetst een wereld met innig knuffelende hagedissen, een volk van robot-ridders, en paarden die in mensen veranderen (of andersom).
Bart laat mij zijn zine zien:
Tijdens zijn werkperiode bij het Drawing Centre gaat Nijstad op zoek naar alledaagse taferelen in Diepenheim om het wonderlijke archief in zijn hoofd verder aan te vullen. Daar brengt hij twee werelden samen: het aardse en banale waar zijn stoffelijke moeder hem gebaard en gevoed heeft, en het spirituele waar een gedroomde moeder met een reptielenhoofd hem waarschuwingen stuurt en dingen laat ervaren die onuitsprekelijk zijn.
Het werk van Nijstad roept een gevoel van ongemak en ontregeling op. Hij toont ons figuren die niet bestaan of zouden moeten bestaan. Maar door zijn interpretatie worden het beelden waarin werkelijkheid en fictie samensmelten tot een humoristische, absurde en soms groteske weergave van ons dagelijks leven. Nijstad schetst een wereld met innig knuffelende hagedissen, een volk van robot-ridders, en paarden die in mensen veranderen (of andersom).
Bart laat mij zijn zine zien:
Hahaha, zo,zo, die denkt lekker groot.....
en ik bedenk me (pas) nu, hier weer thuis, hé, daar zou een interessante samenwerking tussen hem en dichters kunnen ontstaan, door, per locatie / plaats, waar zijn exhibition in progress te zien is, aan lokale dichters / een dichter te vragen / de ruimte te geven, een gedicht bij een werk van hem, in deze hierbij aanwezige Tourzine (Zine on tour) te maken, maar wat blijckt
zijn zine is nog helemaal leeg.....?! Of andersom? Eerst een gedicht en dat hij zich, daarna, daardoor, laat inspireren?
Zoiets
ZINE
En terwijl wij, de cursisten,
ons, in de oefening van het zine maken,
vervolmaakten
raakten we uitgesproken.....
in de diepgang, die de zine,
in het maken daarvan
openbaarde, aan ons
en die de voorwaartse beweging
van de I, na eerst die
van de E,
verklaarde
Zoiets
ZINE
En terwijl wij, de cursisten,
ons, in de oefening van het zine maken,
vervolmaakten
raakten we uitgesproken.....
in de diepgang, die de zine,
in het maken daarvan
openbaarde, aan ons
en die de voorwaartse beweging
van de I, na eerst die
van de E,
verklaarde
Erica Rekers, 12-13 november 2023
Rond 16:30 uur, loop ik richting de herberg en valt mijn oog op het wel heel bijzonder opgehangen bord om de richting van de Drawing Studio aan te geven:
Huh? denk ik, de Drawing Studio ligt vanaf hier toch naar rechts?! Bij nadere inspectie van dat bordje, staat er een --->, naar rechts, achter het woord, die dus, wanneer je loopt zoals ik nu, echt niet te zien is?! En, vraag ik me nu af, volgens mij, volgt de beelddenker gewoonlijck de richting die het boord aanwijst, in plaats van de tekst, cq de pijl, die op het bord geschreven/getekend is, oftewel gemeente ligt hier misschien een schone taak voor u?
Er stopt een auto van CA career advisor en er loopt een man naar de herberg en naar binnen en ik denk, ah, da's een goed idee, even aldaar een versnappering doen en val, echt waar, vervolgens met mijn neus in de boter, want:
Er stopt een auto van CA career advisor en er loopt een man naar de herberg en naar binnen en ik denk, ah, da's een goed idee, even aldaar een versnappering doen en val, echt waar, vervolgens met mijn neus in de boter, want:
Het is net pauze, ik bestel een 0.0 biertje en mag vervolgens The music boys zien/horen optreden:
3 vrienden, 3 componisten c.q. singer songwriters, die na hun opleiding de discipline daarvan misten en toen, met elkaar, hebben afgesproken, elkaar elke 2 weken te treffen om een eigen geschreven lied ten gehore te brengen en dat lukt hen alle drie, tot nu toe, stteds. Wanneer ik hen vervolgens vraag wat hun inspiratiebronnen zijn, zegt er één direct, mijn verdriet, oh, denk ik en zeggen de anderen vervolgens: 'zijn verdriet is ook mijn inspiratiebron.....', wat een mooie vrienden, denk ik
Toen werden ze gevraagd voor Garden songs en nu dus hier, bij Liedjes in de Herberg, oftewel, want ik heb het even met hen gecheckd, er is nog geen website en de naam staat mogelijk toch nog niet helemaal vast, want zijn ze wel boys?! vertellen ze, na afloop. Hoe verder weten ze eigenlijck nog niet, ik hoop maar dat ze dit blijven doen, want wat een cadeautje, die harmonie van hun stemmen samen, hun liedjes, de teksten, de melodien, die ik hoor en voel en ik vraag me ineens af, wie was eigenlijck dat korps, dat ik aan het begin van de middag zag en hoorde spelen en dat mogelijck ook een aanwijzing (want zie die wijsvingers op de foto's) bleek te zijn, de Harmonie Diepenheim in hun nieuwe uniformen.....
Daarna haal ik, op de terugweg naar thuis, een frietje aan en ben ik blij verrast, dat ik een nieuwe patatbak zie, waarvan ik denk te weten, dat daar geen plastic meer in zit, WAY TO GO Caferaria uit de kunst
Toen werden ze gevraagd voor Garden songs en nu dus hier, bij Liedjes in de Herberg, oftewel, want ik heb het even met hen gecheckd, er is nog geen website en de naam staat mogelijk toch nog niet helemaal vast, want zijn ze wel boys?! vertellen ze, na afloop. Hoe verder weten ze eigenlijck nog niet, ik hoop maar dat ze dit blijven doen, want wat een cadeautje, die harmonie van hun stemmen samen, hun liedjes, de teksten, de melodien, die ik hoor en voel en ik vraag me ineens af, wie was eigenlijck dat korps, dat ik aan het begin van de middag zag en hoorde spelen en dat mogelijck ook een aanwijzing (want zie die wijsvingers op de foto's) bleek te zijn, de Harmonie Diepenheim in hun nieuwe uniformen.....
Daarna haal ik, op de terugweg naar thuis, een frietje aan en ben ik blij verrast, dat ik een nieuwe patatbak zie, waarvan ik denk te weten, dat daar geen plastic meer in zit, WAY TO GO Caferaria uit de kunst
en weet je wat frituurvet/olie met rietsuiker doet? Dat zie je, als je de foto van de bak andersom draait, onderste boven:
dan ontstaan er en zie je heel veel hartjes, heerlijck.....