Vandaag, op deze vrij van werk, woensdag, 13 juni 2018, vertrek ik 's middags naar Lochem, voor het cadeau voor F, een
collega, die a.s. vrijdag haar afscheidsborrel houden mag, omdat er in Den Haag een nieuwe uitdaging op haar wacht.
Ik vraag haar cadeau te mogen vinden en ben bij boekhandel Lovink http://www.boekhandellovink.nl waar 3 boeken mijn aandacht vangen en die ik meeneem, waarvan ik bij voorbaat al weet dat er twee bij zijn, die niet voor haar zijn. Hmn?! .....
Wie zit ertussen? Op de golflijn, of ben ik dat zelf, zijn is het mijn eigen denken? Die maakt dat ik nog niet bij haar cadeau kan komen? Blijkbaar is deze realisatie genoeg.
Want bij Toco-Loco https://toko-loco.nl vind ik em direct, de gevilte sjaal van bloemen, die naast versiering tevens een blijvende herinnering kan zijn.
Vervolgens loop ik bij Tante Pos https://www.tantepos.com/over-tante/ binnen en vind daar naast hart- ook voetverwarmende schoenen voor mijn voeten en bij het (voor mij nieuwe) Nichtje, de uitbreiding van de zaak, heerlijke koffie met kanaalcake en verhalen:
Er is een man, die me, zittend in het hoekje bij tweedehandsboekenkast, met de koffie en kaneelcake, een plaatje vind
en dat ook tegen me zegt. Ah, het gaat dus om een beeld?!
Er is een man, die tussen de tweedehandsboeken snuffelt in de kast en die begint te vertellen, als ik vraag of hij het kan vinden?, dat hij geen romans zoekt, maar wetenschappelijke boeken. Okay?! En vervolgens uitweidt over zijn belevenissen op het water.
Hij had/heeft een grote (hij meet em namelijk in de kamer uit) catamaran, waar hij, met een huisarts uit Lochem ooit in 37,5 minuut van Hoorn naar de overkant, naar de sluis houtribsluis is gevaren en over zijn zelfgebouwde ijssurfplank, waarmee hij wel snelheden van 60 tot 130 km haalde en het beschermpak voor zijn lichaam, dat hij daarbij ook zelf gemaakt had.
Er werkt een vrouw in de winkel vandaag, die me de weg wijst naar het verhaal, de verhalen van haar dochter en ze vertelt me iets van waar het haarzelf tot nu toe gebracht heeft, namelijk gestopt met haar slopende baan in het onderwijs en nu werkend als verkoopster bij Tante Pos en binnenkort ook als medewerkster van museum MORE.
Felina Tiger heet haar dochter https://m.facebook.com/tigerfelina en haar moeder vertelt me dat ze net in het vliegtuig gestapt is voor een modeshow in Rome, vrijdag, wow en als ze daar dan bij vertelt dat dat Felina sinds een aantal maanden een dwarslaesie heeft opgelopen en meedoet in haar rolstoel, ben ik geraakt en weet dat daar woorden bij te vinden zijn.
Een modeshow van IULIA BARTON:
collega, die a.s. vrijdag haar afscheidsborrel houden mag, omdat er in Den Haag een nieuwe uitdaging op haar wacht.
Ik vraag haar cadeau te mogen vinden en ben bij boekhandel Lovink http://www.boekhandellovink.nl waar 3 boeken mijn aandacht vangen en die ik meeneem, waarvan ik bij voorbaat al weet dat er twee bij zijn, die niet voor haar zijn. Hmn?! .....
Wie zit ertussen? Op de golflijn, of ben ik dat zelf, zijn is het mijn eigen denken? Die maakt dat ik nog niet bij haar cadeau kan komen? Blijkbaar is deze realisatie genoeg.
Want bij Toco-Loco https://toko-loco.nl vind ik em direct, de gevilte sjaal van bloemen, die naast versiering tevens een blijvende herinnering kan zijn.
Vervolgens loop ik bij Tante Pos https://www.tantepos.com/over-tante/ binnen en vind daar naast hart- ook voetverwarmende schoenen voor mijn voeten en bij het (voor mij nieuwe) Nichtje, de uitbreiding van de zaak, heerlijke koffie met kanaalcake en verhalen:
Er is een man, die me, zittend in het hoekje bij tweedehandsboekenkast, met de koffie en kaneelcake, een plaatje vind
en dat ook tegen me zegt. Ah, het gaat dus om een beeld?!
Er is een man, die tussen de tweedehandsboeken snuffelt in de kast en die begint te vertellen, als ik vraag of hij het kan vinden?, dat hij geen romans zoekt, maar wetenschappelijke boeken. Okay?! En vervolgens uitweidt over zijn belevenissen op het water.
Hij had/heeft een grote (hij meet em namelijk in de kamer uit) catamaran, waar hij, met een huisarts uit Lochem ooit in 37,5 minuut van Hoorn naar de overkant, naar de sluis houtribsluis is gevaren en over zijn zelfgebouwde ijssurfplank, waarmee hij wel snelheden van 60 tot 130 km haalde en het beschermpak voor zijn lichaam, dat hij daarbij ook zelf gemaakt had.
Er werkt een vrouw in de winkel vandaag, die me de weg wijst naar het verhaal, de verhalen van haar dochter en ze vertelt me iets van waar het haarzelf tot nu toe gebracht heeft, namelijk gestopt met haar slopende baan in het onderwijs en nu werkend als verkoopster bij Tante Pos en binnenkort ook als medewerkster van museum MORE.
Felina Tiger heet haar dochter https://m.facebook.com/tigerfelina en haar moeder vertelt me dat ze net in het vliegtuig gestapt is voor een modeshow in Rome, vrijdag, wow en als ze daar dan bij vertelt dat dat Felina sinds een aantal maanden een dwarslaesie heeft opgelopen en meedoet in haar rolstoel, ben ik geraakt en weet dat daar woorden bij te vinden zijn.
Een modeshow van IULIA BARTON:
waar anderszijnden, in Felina haar geval, een dwarslaesie en halfzijdig verlamd (haar benen) door een skiongeval in december 2017.
Zo bracht Felina me bij Iulia Barton http://www.iuliabarton.com, bij deze vrouw, die met differentabled (ipv disabled) employees werkt en modedesigners opdrachten geeft passende kleding voor hen te maken.
Hetgeen natuurlijk, als je je aandacht erop richt, dan begrijp je dat meteen, dat de kleding voor mensen, die deels verlamd zijn, misschien andere sluitingen en modellen vergen:
https://www.youtube.com/watch?v=xoFUugZzC6k
En via de show recent in Milaan gehouden:
https://m.youtube.com/watch?v=ulrInXu1-vI
en de achtergrondmuziek bij
https://www.youtube.com/watch?v=GpWuBm2cX0w
kwamen deze zinnen binnen:
A dis euh differentability
that connects me to me
and to my body
therefore connects me to you
and for what it is worth, for you
to Mother Earth too
that part of me
makes it, because of being that
an award for us all
in the way we connect to it
in learning how to live with it
day by day
peace by piece
we heal
by letting it stay with us
as long as necessary
by letting it say to us
what needs to be said
in it’s / this way without words
where image, picture,
and pixelframe
is never to blame
and way beyond shame
I dare to it-mid it
finally
as a part of me, of who I am
perfect, in any way
by making me stay
in touch with me
because with a differentability
that suits me
that I wear with dignity
so that it can be
be with me
necessarily if so
to see and deal with by everyone
inclusive me
it found me
and let me find
that I am
in totally being me
a change in the world
a switch humankind is capable of
Erica Rekers, 16 juni 2018
En dan direct daarna, de volgende dag, de ontdekking dat de kliniek nog niet wheelchair proef is en dat er dus nog werk aan de winkel is, voor ons
waar anderszijnden, in Felina haar geval, een dwarslaesie en halfzijdig verlamd (haar benen) door een skiongeval in december 2017.
Zo bracht Felina me bij Iulia Barton http://www.iuliabarton.com, bij deze vrouw, die met differentabled (ipv disabled) employees werkt en modedesigners opdrachten geeft passende kleding voor hen te maken.
Hetgeen natuurlijk, als je je aandacht erop richt, dan begrijp je dat meteen, dat de kleding voor mensen, die deels verlamd zijn, misschien andere sluitingen en modellen vergen:
https://www.youtube.com/watch?v=xoFUugZzC6k
En via de show recent in Milaan gehouden:
https://m.youtube.com/watch?v=ulrInXu1-vI
en de achtergrondmuziek bij
https://www.youtube.com/watch?v=GpWuBm2cX0w
kwamen deze zinnen binnen:
A dis euh differentability
that connects me to me
and to my body
therefore connects me to you
and for what it is worth, for you
to Mother Earth too
that part of me
makes it, because of being that
an award for us all
in the way we connect to it
in learning how to live with it
day by day
peace by piece
we heal
by letting it stay with us
as long as necessary
by letting it say to us
what needs to be said
in it’s / this way without words
where image, picture,
and pixelframe
is never to blame
and way beyond shame
I dare to it-mid it
finally
as a part of me, of who I am
perfect, in any way
by making me stay
in touch with me
because with a differentability
that suits me
that I wear with dignity
so that it can be
be with me
necessarily if so
to see and deal with by everyone
inclusive me
it found me
and let me find
that I am
in totally being me
a change in the world
a switch humankind is capable of
Erica Rekers, 16 juni 2018
En dan direct daarna, de volgende dag, de ontdekking dat de kliniek nog niet wheelchair proef is en dat er dus nog werk aan de winkel is, voor ons