Vandaag, zondag, 13 augustus 2023
https://www.musicasacra.be
Programma Musica Sacra zondag 13/08/2023
© Carla Schoo
7u30: Openingsconcert met Illuminans Tenebras.
Het wordt een ontmoeting tussen middeleeuwse, Perzische en Syrische zang-culturen die doordrongen zijn van een mystieke component die hier als verbindend draagvlak zal dienen om via vocale improvisatie in dialoog te treden met elkaar.
Eugénie De Mey: zang
Khaled Alhafez: zang, bendir
Shahab Azinmehr: zang, setar en tar
Tammam Al Ramadan: ney
Nathan Daems: ney en tenor saxofoon
Tristan Driessens: artistieke leiding
Ook Michaël|le Grébil Liberg, een medespeler van Jordi Savall, werkt mee aan dit concert.
Dit concert wordt afgesloten met de hemelse Passacaglia uit de Rosenkranz sonate van Biber door violist Davide Amodio.
Davide Amodio is violist, musicoloog, componist en dirigent. Hij was concertmeester van het Teatro dell’Opera in Rome en van het Teatro La Fenice in Venetië. Hij nam zijn eerste cd op voor Deutsche Grammophon met Claudio Abbado in 1981. Hij heeft opgetreden in enkele van de belangrijkste concertzalen ter wereld, waaronder de Musikverein in Wenen, het Lincoln Center in New York en de Royal Albert Hall in Londen. Al meer dan dertig jaar bespeelt hij originele instrumenten door een bijzonder diepgaande studie van historische technieken. Hij speelde jarenlang met Jordi Savall, Christoph Coin, Philippe Herreweghe en anderen. Onder de tientallen opnames vermelden we “Kreutzer time”, een nieuwe interpretatie van de Kreutzer sonate van L. v. Beethoven, voor La Phèdre in Brussel. Tango Choc!” voor AstorVox, vrije interpretaties van Piazzolla’s tango’s voor viool en gitaar.
https://www.musicasacra.be
Programma Musica Sacra zondag 13/08/2023
© Carla Schoo
7u30: Openingsconcert met Illuminans Tenebras.
Het wordt een ontmoeting tussen middeleeuwse, Perzische en Syrische zang-culturen die doordrongen zijn van een mystieke component die hier als verbindend draagvlak zal dienen om via vocale improvisatie in dialoog te treden met elkaar.
Eugénie De Mey: zang
Khaled Alhafez: zang, bendir
Shahab Azinmehr: zang, setar en tar
Tammam Al Ramadan: ney
Nathan Daems: ney en tenor saxofoon
Tristan Driessens: artistieke leiding
Ook Michaël|le Grébil Liberg, een medespeler van Jordi Savall, werkt mee aan dit concert.
Dit concert wordt afgesloten met de hemelse Passacaglia uit de Rosenkranz sonate van Biber door violist Davide Amodio.
Davide Amodio is violist, musicoloog, componist en dirigent. Hij was concertmeester van het Teatro dell’Opera in Rome en van het Teatro La Fenice in Venetië. Hij nam zijn eerste cd op voor Deutsche Grammophon met Claudio Abbado in 1981. Hij heeft opgetreden in enkele van de belangrijkste concertzalen ter wereld, waaronder de Musikverein in Wenen, het Lincoln Center in New York en de Royal Albert Hall in Londen. Al meer dan dertig jaar bespeelt hij originele instrumenten door een bijzonder diepgaande studie van historische technieken. Hij speelde jarenlang met Jordi Savall, Christoph Coin, Philippe Herreweghe en anderen. Onder de tientallen opnames vermelden we “Kreutzer time”, een nieuwe interpretatie van de Kreutzer sonate van L. v. Beethoven, voor La Phèdre in Brussel. Tango Choc!” voor AstorVox, vrije interpretaties van Piazzolla’s tango’s voor viool en gitaar.
Een heerlijk ontbijt wacht op ons.
Overdrachtsmoment en vertrek wandeling met Wouter Vandenabeele, Bao Sissoko en Raphael De Cock en een aantal muzikanten die we al aan het werk hoorden.
Samen brengen ze een programma dat je meevoert van de zeer oude griot traditie van West-Afrika tot de keelzang in Mongolië, vermengd met improvisaties op de viool. Het virtuoze trio heeft veel eerbied voor allerhande tradities, maar zoekt nadrukkelijk naar
een eigen taal. De combinatie viool, kora, zang en diverse exotische instrumenten pakt de luisteraar, al is het vooral de onderliggende boodschap van eerbied voor mens en natuur die hier centraal staat.
Het is een dagwandeling langs pittoreske plekken, natuur en erfgoed van Lessen.
Overdrachtsmoment en vertrek wandeling met Wouter Vandenabeele, Bao Sissoko en Raphael De Cock en een aantal muzikanten die we al aan het werk hoorden.
Samen brengen ze een programma dat je meevoert van de zeer oude griot traditie van West-Afrika tot de keelzang in Mongolië, vermengd met improvisaties op de viool. Het virtuoze trio heeft veel eerbied voor allerhande tradities, maar zoekt nadrukkelijk naar
een eigen taal. De combinatie viool, kora, zang en diverse exotische instrumenten pakt de luisteraar, al is het vooral de onderliggende boodschap van eerbied voor mens en natuur die hier centraal staat.
Het is een dagwandeling langs pittoreske plekken, natuur en erfgoed van Lessen.
René Magritte geboren in Lessen
de hedera toont......
’s Middags is er een picknick voorzien.
Op verschillende plaatsen wordt er een muzikaal moment verzorgd. Ook zal Davide Amodio een partita van Bach brengen.
Telkens wordt dit gedaan op een bijzondere plek. Wie ooit al een Musica Sacra editie bijwoonde zal getuigen dat je dit nooit vergeet. Vandaar dat we nu reeds velen mochten noteren om er terug bij te zijn…
De namiddag wordt afgesloten door een slotconcert door het trio.
Een rijk buffet wacht op ons.
Magistraal slotconcert om 20u30 in de Sint-Pieterkerk. Eindelijk na 8 jaar wachten….
Arvo Pärt’s Boetekanon Pokajanen, ik lees o.a.:
Je hoeft geen super gelovig mens te zijn om te kunnen genieten van de Kanon Pokajanen (Boetepsalmen) uit 1997.
Dit mystieke muziekstuk omvat alles wat de mensheid op aarde beleefd. De kanon is gebaseerd op boete en berouw
zoals deze staat omschreven in oude manuscripten. Het meditatieve werk smeekt de mensheid tot ommekeer.
Muziek en tekst spreken over dood en onsterfelijkheid, zwakte en kracht, de overgang tussen dag en nacht,
het oude en nieuwe testament, het menselijke en het goddelijke… Arvo Pärt over zijn compositie:
Ik wilde het woord zijn eigen klank laten vinden, zijn eigen melodische lijn.
Jarenlang was de Kanon Pokajanen van Arvo Pärt een gevestigde waarde als slot van het Musica Sacra festival. Het kamerkoor Aquarius maakte onder de begeesterende leiding van Marc Michael de Smet van dit twee uur durende werk een sacrale ervaring voor zangers en publiek. Zo bekend werd de uitvoering dat Arvo Pärt er in 2008 zelf bij was in de kerk van Bever.
De jaren zijn verstreken. Aquarius groette voor het laatst zijn publiek. Maar de herinnering aan “de Kanon” bleef doorleven… Elk jaar opnieuw wilden mensen reserveren, vertelden ze hoe dit absolute meesterwerk een onuitwisbare indruk had nagelaten, soms zelfs hun leven had veranderd.
Ook de zangers vergaten de Kanon niet. Het initiatief van enkelen volstond om in een mum van tijd een volledig koor van oud-zangers enthousiast te maken. Vakanties werden herpland, partituren en pupiters teruggevonden. En op 13 augustus staan ze er opnieuw. Onder de naam l’Ere du Verseau blazen ze het ritueel dat ze meer dan 10 jaar lang samen uitvoerden nieuw leven in. Deze groep zingt de Kanon niet uit het hoofd, maar wel uit het hart. De Kanon Pokajanen is dan ook een onvergetelijk werk.
Arvo Pärt vertrok van teksten in het Oud-Slavisch die teruggaan tot de zevende eeuw om de traditionele vorm van de liturgische canon met zijn eigen onnavolgbare stijl te verbinden. Vanuit de religie die hem als diepgelovige orthodoxe christen leidt geeft hij uitdrukking aan de universeel menselijke interactie tussen lijden en troost. Bij het vallen van de avond over Lessines gaan 32 zangers onder leiding van Maarten van Ingelgem samen op zoek naar de diepste duisternis van de boete, naar het laaiende vuur van de verering en de louterende absolutie aan het einde van het Gebed.
Na dit bijzondere concert is er nog een drink op de binnenkoer van het museum.
Twee dagen om nooit te vergeten. We zijn erg blij dat we terug de draad kunnen oppikken.
Een stukje uit dit bijna twee uur durend concert. Deze opname gebeurde tijdens de Musica Sacra editie van 2008 in bijzijn van Arvo Pärt:
Op verschillende plaatsen wordt er een muzikaal moment verzorgd. Ook zal Davide Amodio een partita van Bach brengen.
Telkens wordt dit gedaan op een bijzondere plek. Wie ooit al een Musica Sacra editie bijwoonde zal getuigen dat je dit nooit vergeet. Vandaar dat we nu reeds velen mochten noteren om er terug bij te zijn…
De namiddag wordt afgesloten door een slotconcert door het trio.
Een rijk buffet wacht op ons.
Magistraal slotconcert om 20u30 in de Sint-Pieterkerk. Eindelijk na 8 jaar wachten….
Arvo Pärt’s Boetekanon Pokajanen, ik lees o.a.:
Je hoeft geen super gelovig mens te zijn om te kunnen genieten van de Kanon Pokajanen (Boetepsalmen) uit 1997.
Dit mystieke muziekstuk omvat alles wat de mensheid op aarde beleefd. De kanon is gebaseerd op boete en berouw
zoals deze staat omschreven in oude manuscripten. Het meditatieve werk smeekt de mensheid tot ommekeer.
Muziek en tekst spreken over dood en onsterfelijkheid, zwakte en kracht, de overgang tussen dag en nacht,
het oude en nieuwe testament, het menselijke en het goddelijke… Arvo Pärt over zijn compositie:
Ik wilde het woord zijn eigen klank laten vinden, zijn eigen melodische lijn.
Jarenlang was de Kanon Pokajanen van Arvo Pärt een gevestigde waarde als slot van het Musica Sacra festival. Het kamerkoor Aquarius maakte onder de begeesterende leiding van Marc Michael de Smet van dit twee uur durende werk een sacrale ervaring voor zangers en publiek. Zo bekend werd de uitvoering dat Arvo Pärt er in 2008 zelf bij was in de kerk van Bever.
De jaren zijn verstreken. Aquarius groette voor het laatst zijn publiek. Maar de herinnering aan “de Kanon” bleef doorleven… Elk jaar opnieuw wilden mensen reserveren, vertelden ze hoe dit absolute meesterwerk een onuitwisbare indruk had nagelaten, soms zelfs hun leven had veranderd.
Ook de zangers vergaten de Kanon niet. Het initiatief van enkelen volstond om in een mum van tijd een volledig koor van oud-zangers enthousiast te maken. Vakanties werden herpland, partituren en pupiters teruggevonden. En op 13 augustus staan ze er opnieuw. Onder de naam l’Ere du Verseau blazen ze het ritueel dat ze meer dan 10 jaar lang samen uitvoerden nieuw leven in. Deze groep zingt de Kanon niet uit het hoofd, maar wel uit het hart. De Kanon Pokajanen is dan ook een onvergetelijk werk.
Arvo Pärt vertrok van teksten in het Oud-Slavisch die teruggaan tot de zevende eeuw om de traditionele vorm van de liturgische canon met zijn eigen onnavolgbare stijl te verbinden. Vanuit de religie die hem als diepgelovige orthodoxe christen leidt geeft hij uitdrukking aan de universeel menselijke interactie tussen lijden en troost. Bij het vallen van de avond over Lessines gaan 32 zangers onder leiding van Maarten van Ingelgem samen op zoek naar de diepste duisternis van de boete, naar het laaiende vuur van de verering en de louterende absolutie aan het einde van het Gebed.
Na dit bijzondere concert is er nog een drink op de binnenkoer van het museum.
Twee dagen om nooit te vergeten. We zijn erg blij dat we terug de draad kunnen oppikken.
Een stukje uit dit bijna twee uur durend concert. Deze opname gebeurde tijdens de Musica Sacra editie van 2008 in bijzijn van Arvo Pärt:
Thuiswerk over Arvo Pärt's Kanon Pokajanen brengt me o.a. bij:
https://www.collegiumvocale.com/site/wp-content/uploads/2019/10/PART-Kanon-Pokajanen-Steven-Mari%C3%ABn.pdf
en
https://www.opusklassiek.nl/cd-recensies/cd-aw/paert06.htm
En het is hier dat ik voor het eerst deze woorden gecombineerd lees:
MUZIKALE WIEROOK
.....