Vandaag, vrijdag, 6 oktober 2023
Vanmorgen kwam N binnenwaaien en we maakten, vervolgens, samen een reisje naar Enschede alwaar we het
Rijksmuseum Twenthe hebben bezocht en hij mij een groots cadeau gaf, te weten een museumkaart
Hahaha, die video's, grappig, nooit zo gezien, hoe een museumbezoek eigenlijck museumyoga is.....
Vanmorgen kwam N binnenwaaien en we maakten, vervolgens, samen een reisje naar Enschede alwaar we het
Rijksmuseum Twenthe hebben bezocht en hij mij een groots cadeau gaf, te weten een museumkaart
Hahaha, die video's, grappig, nooit zo gezien, hoe een museumbezoek eigenlijck museumyoga is.....
https://www.rijksmuseumtwenthe.nl/content/3494/nl/tentoonstelling-1-terra-libera
Tentoonstelling #1 - Terra Libera
8 september 2023 t/m 28 januari 2024 -
In de tentoonstelling 'Terra Libera' (het vrije land) wordt aan de hand van oude en hedendaagse kunstwerken getoond hoe de (westerse) mens in de afgelopen eeuwen het land heeft eigengemaakt en gecultiveerd. Daarbij speelt het nuttig en productief maken van het land ten behoeve van de mens zelf een leidende rol, tot op vandaag de dag. Maar hoe is dat zo gekomen en welk wereldbeeld ligt hieraan ten grondslag?
De leefwereld van veel Europeanen was tot aan de komst van het christendom animistisch. Dat wil zeggen dat de natuurlijke wereld die hen omringde levend en bezield was, en werd bevolkt door verschillende goden die gunstig moesten worden gestemd. Maar met de opkomst van het christendom diende zich een revolutionaire gedachte aan. De Bijbel sprak slechts van één god, en die ene god had de mens gemachtigd om te heersen over de aarde. De dode, zielloze aarde wel te verstaan. Zo luidde de boodschap van God in het Bijbelboek Genesis: ‘Bevolk de aarde en onderwerp haar; heers over de vissen van de zee, over de vogels van de lucht, en over al het gedierte dat over de grond kruipt.’
Vanaf dat moment plaatste de mens zich buiten de orde der dingen. Hij beschouwde zichzelf niet langer als onderdeel van, maar als heerser over de natuur. Deze blik op de wereld, waarbij de mens zichzelf centraal stelt, bepaalde de wijze waarop het land werd toegeëigend en bewerkt, en hoe natuurlijke hulpbronnen werden aangewend. Door kolonisatie en bekering tot het christendom van andere werelddelen, verspreidde dit wereldbeeld zich ook buiten Europa. Vandaag de dag is deze manier van denken en doen dominant over de hele wereld en doorgedrongen tot in de haarvaten van ons bewustzijn.
Deze blik ligt ook aan de basis van het moderne Nederlandse landschap, dat bestaat uit keurige, rechthoekige akkers en rivieren die zijn rechtgetrokken. Het is de mens die hier zijn wil oplegt aan het land. Een belangrijke periode in dit opzicht was de 17de eeuw, waarin de eerste polders werden gemaakt: water werd verdreven en nieuw land werd gecreëerd. Vanaf midden 19de eeuw raakt in Europa deze ontwikkeling in een stroomversnelling. Onder invloed van de industriële revolutie, nieuwe wetenschappelijke kennis en later ook de uitvinding van kunstmest werd het land op grote schaal ontgonnen en productief gemaakt. Dit was het begin van een proces van rationalisatie dat gedurende de 20ste eeuw steeds verder werd doorgevoerd en na de Tweede Wereldoorlog opnieuw in stroomversnelling kwam, met de ruilverkaveling als meest radicale ingreep in het landschap.
Doelmatigheid en efficiëntie werden leidend bij de inrichting van het land en de productie van voedsel. Deze aanpak zorgde op vele fronten voor successen. Maar dit systeem, waarbij tegen zo laag mogelijke kosten een zo hoog mogelijke opbrengst uit een stuk grond of dier wordt gehaald, loopt tegen zijn grenzen aan, wat blijkt uit de verschillende crises waarmee we vandaag de dag worden geconfronteerd. Hoe kan de toekomst eruit zien? Gaan we door op de weg van efficiëntie en optimalisatie, met behulp van alle nieuwe technologieën die ons te beschikking staan? Of moet het roer radicaal om en moeten we onze relatie met onze natuurlijke omgeving heroverwegen en onszelf niet langer zien als heersers over een dode aarde, maar als onderdeel van levend systeem?
Het doel van Terra Libera is niet om een eenduidig antwoord te geven op deze vragen, maar om het mensgerichte wereldbeeld te ontrafelen en om te verkennen hoe de toekomst eruit zou kunnen zien.
Tentoonstelling #1 - Terra Libera
8 september 2023 t/m 28 januari 2024 -
In de tentoonstelling 'Terra Libera' (het vrije land) wordt aan de hand van oude en hedendaagse kunstwerken getoond hoe de (westerse) mens in de afgelopen eeuwen het land heeft eigengemaakt en gecultiveerd. Daarbij speelt het nuttig en productief maken van het land ten behoeve van de mens zelf een leidende rol, tot op vandaag de dag. Maar hoe is dat zo gekomen en welk wereldbeeld ligt hieraan ten grondslag?
De leefwereld van veel Europeanen was tot aan de komst van het christendom animistisch. Dat wil zeggen dat de natuurlijke wereld die hen omringde levend en bezield was, en werd bevolkt door verschillende goden die gunstig moesten worden gestemd. Maar met de opkomst van het christendom diende zich een revolutionaire gedachte aan. De Bijbel sprak slechts van één god, en die ene god had de mens gemachtigd om te heersen over de aarde. De dode, zielloze aarde wel te verstaan. Zo luidde de boodschap van God in het Bijbelboek Genesis: ‘Bevolk de aarde en onderwerp haar; heers over de vissen van de zee, over de vogels van de lucht, en over al het gedierte dat over de grond kruipt.’
Vanaf dat moment plaatste de mens zich buiten de orde der dingen. Hij beschouwde zichzelf niet langer als onderdeel van, maar als heerser over de natuur. Deze blik op de wereld, waarbij de mens zichzelf centraal stelt, bepaalde de wijze waarop het land werd toegeëigend en bewerkt, en hoe natuurlijke hulpbronnen werden aangewend. Door kolonisatie en bekering tot het christendom van andere werelddelen, verspreidde dit wereldbeeld zich ook buiten Europa. Vandaag de dag is deze manier van denken en doen dominant over de hele wereld en doorgedrongen tot in de haarvaten van ons bewustzijn.
Deze blik ligt ook aan de basis van het moderne Nederlandse landschap, dat bestaat uit keurige, rechthoekige akkers en rivieren die zijn rechtgetrokken. Het is de mens die hier zijn wil oplegt aan het land. Een belangrijke periode in dit opzicht was de 17de eeuw, waarin de eerste polders werden gemaakt: water werd verdreven en nieuw land werd gecreëerd. Vanaf midden 19de eeuw raakt in Europa deze ontwikkeling in een stroomversnelling. Onder invloed van de industriële revolutie, nieuwe wetenschappelijke kennis en later ook de uitvinding van kunstmest werd het land op grote schaal ontgonnen en productief gemaakt. Dit was het begin van een proces van rationalisatie dat gedurende de 20ste eeuw steeds verder werd doorgevoerd en na de Tweede Wereldoorlog opnieuw in stroomversnelling kwam, met de ruilverkaveling als meest radicale ingreep in het landschap.
Doelmatigheid en efficiëntie werden leidend bij de inrichting van het land en de productie van voedsel. Deze aanpak zorgde op vele fronten voor successen. Maar dit systeem, waarbij tegen zo laag mogelijke kosten een zo hoog mogelijke opbrengst uit een stuk grond of dier wordt gehaald, loopt tegen zijn grenzen aan, wat blijkt uit de verschillende crises waarmee we vandaag de dag worden geconfronteerd. Hoe kan de toekomst eruit zien? Gaan we door op de weg van efficiëntie en optimalisatie, met behulp van alle nieuwe technologieën die ons te beschikking staan? Of moet het roer radicaal om en moeten we onze relatie met onze natuurlijke omgeving heroverwegen en onszelf niet langer zien als heersers over een dode aarde, maar als onderdeel van levend systeem?
Het doel van Terra Libera is niet om een eenduidig antwoord te geven op deze vragen, maar om het mensgerichte wereldbeeld te ontrafelen en om te verkennen hoe de toekomst eruit zou kunnen zien.