Vandaag, zondag 21 oktober 2018, als ik de Johanneskerk binnenloop voor de oogstdienst, is er de ontmoeting met dit schilderij in de hal (heet dat zo bij een kerk?)
Inside information, heet het, en het verbeeld een ammoniet, denk ik en dan, tijdens de lezing blijkt dat haar werk geïnspireerd is op het hooglied. Ze vertelt, in de lezing ook, dat het hooglied zich in het midden van de bijbel bevindt, maar welke versie van de bijbel leest zij? Want in degene die ik lees, is halverwege, ongeacht of ik alleen het oude. of het oude en nieuwe testament samen neem, of gelegen in het eerste boek der Kronieken? of in Psalmen?
Ze vertelt ook dat de bloedsinaasappel een sinaasappel is die geënt is op een granaat appel.
https://www.amen.nl/artikel/1483/de-granaatappel onder typologie lees ik daar:
De rode kleurstof (van de granaatappel) is zelfs zo sterk, dat als er takken van andere vruchtbomen op worden geënt deze ook de bloedrode kleur aannemen!
Die vreemde vrucht gaat dus ook de ‘kleur van de verzoening’ aannemen. Daaraan ontleent de z.g. bloedsinaasappel zijn naam. Dat is geen aparte sinaasappelsoort, maar eentje die met zijn tak op de granaatappelboom geënt is. Een prachtige overdrachtelijke betekenis, want de bloedsinaasappel gaat na het enten zijn levenssappen betrekken van de stam waarop hij geënt is.
Ze vertelt ook dat de bloedsinaasappel een sinaasappel is die geënt is op een granaat appel.
https://www.amen.nl/artikel/1483/de-granaatappel onder typologie lees ik daar:
De rode kleurstof (van de granaatappel) is zelfs zo sterk, dat als er takken van andere vruchtbomen op worden geënt deze ook de bloedrode kleur aannemen!
Die vreemde vrucht gaat dus ook de ‘kleur van de verzoening’ aannemen. Daaraan ontleent de z.g. bloedsinaasappel zijn naam. Dat is geen aparte sinaasappelsoort, maar eentje die met zijn tak op de granaatappelboom geënt is. Een prachtige overdrachtelijke betekenis, want de bloedsinaasappel gaat na het enten zijn levenssappen betrekken van de stam waarop hij geënt is.
En dan het schilderij, waarvoor ik gekomen ben en die er van dichtbij zo uitziet
de zwaan /engel die de naam Selichot, smeekbeden, Jom Kippoer draagt.
Er volgt een kort en indringend gesprek met kunsterares Jeanet Klaassen (die werkt met lood en zand) over hoe liefdevol wij onszelf kunnen noemen, als we (nog steeds) een deel (dat deel dat ons niet bevalt, willen uitsluiten, buiten onszelf (terwijl wat is goed? en wat is kwaad? denkt niet iedere moordenaar ook dat hij er goed aan deed die persoon te doden? Terwijl een ander,
de ouder, bijvoorbeeld, dat heel anders beziet, vanuit een ander perspectief, namelijk dat van de ouder zijn?)
Als wij, als mens, in staat zijn alles te omarmen, in onvoorwaardelijke liefde, bestaat er dan nog kwaad? Zouden we het oordeel dat iets niet goed en dus fout/kwaad (voor iemand) is kunnen overstijgen, door vertrouwen te hebben in de bedoeling van het gepresenteerde? die er altijd, voor ons en de ander, is (noem dit bewustzijns/zielsgroei)
Het lichaam lijkt tijdelijk en de ziel/het bewustzijn groeit, aan de ervaringen van tijdelijk in dat lichaam zitten, soms (meestal?) uit dat lichamelijke jasje
Oordeelloos vertrouwen dat je (leven) geleid wordt en dat je ingezet wordt en zult worden voor dat (waarschijnlijk moeilijk als mens te bevatten) Goddelijke doel en tegelijk zo hechten aan dat lichaam? gaan die twee eigenlijk wel samen? Of is het een contradictio?
Er volgt koffie met koek bij de pastorie, waar de nieuwe eigenaren (sinds een jaar) en beide werkend in de zorg, hetgeen meteen een band schept, alle tijd hebben voor een praatje, gezellig! Wanneer ook hun jongste telg (van de 4) van 6 maanden naar buiten gehaald wordt, prachtig, zo'n klein mensje..... en, nadat ik het verhaal van de kippen gehoord heb, want ik ben er op de dag dat die voor het eerst eieren gelegd hebben, een speciale dag dus, over de broedmachine, waarin ze 35 bevruchte eieren hebben uitgebroed,precies 21 dagen nadat ze ze in de machine gelegd hadden, kwamen ze (de overlevers) dan allemaal tegelijk uit hun schaal. 28 zijn er uitgekomen en dus hebben al hun vrienden en kennissen... en vage bekenden, nu ook kippen (en hanen, want je weet van te voren niet of het een kip of haan wordt), gun ik hen lunchtijd en mezelf ook, bij de Koningsknecht.
Als ik weer thuiswaarts keer, zie ik bij het rosarium (de rozentuin, kon het anders) een boom die aandacht vraagt
de ouder, bijvoorbeeld, dat heel anders beziet, vanuit een ander perspectief, namelijk dat van de ouder zijn?)
Als wij, als mens, in staat zijn alles te omarmen, in onvoorwaardelijke liefde, bestaat er dan nog kwaad? Zouden we het oordeel dat iets niet goed en dus fout/kwaad (voor iemand) is kunnen overstijgen, door vertrouwen te hebben in de bedoeling van het gepresenteerde? die er altijd, voor ons en de ander, is (noem dit bewustzijns/zielsgroei)
Het lichaam lijkt tijdelijk en de ziel/het bewustzijn groeit, aan de ervaringen van tijdelijk in dat lichaam zitten, soms (meestal?) uit dat lichamelijke jasje
Oordeelloos vertrouwen dat je (leven) geleid wordt en dat je ingezet wordt en zult worden voor dat (waarschijnlijk moeilijk als mens te bevatten) Goddelijke doel en tegelijk zo hechten aan dat lichaam? gaan die twee eigenlijk wel samen? Of is het een contradictio?
Er volgt koffie met koek bij de pastorie, waar de nieuwe eigenaren (sinds een jaar) en beide werkend in de zorg, hetgeen meteen een band schept, alle tijd hebben voor een praatje, gezellig! Wanneer ook hun jongste telg (van de 4) van 6 maanden naar buiten gehaald wordt, prachtig, zo'n klein mensje..... en, nadat ik het verhaal van de kippen gehoord heb, want ik ben er op de dag dat die voor het eerst eieren gelegd hebben, een speciale dag dus, over de broedmachine, waarin ze 35 bevruchte eieren hebben uitgebroed,precies 21 dagen nadat ze ze in de machine gelegd hadden, kwamen ze (de overlevers) dan allemaal tegelijk uit hun schaal. 28 zijn er uitgekomen en dus hebben al hun vrienden en kennissen... en vage bekenden, nu ook kippen (en hanen, want je weet van te voren niet of het een kip of haan wordt), gun ik hen lunchtijd en mezelf ook, bij de Koningsknecht.
Als ik weer thuiswaarts keer, zie ik bij het rosarium (de rozentuin, kon het anders) een boom die aandacht vraagt
Deze boom, die zijn binnenste (inside information) buiten toont en aha, weet nu ook weer, weer aan de hand van een beeld
me door moedernatuur getoond, waar ik morgen mag zijn, in het binnenstebuitenbos natuurlijk. Deze boom, die me hier en nu
laat inzien dat hart en appel beide een symbool voor liefde zijn
Deze boom, die zijn binnenste (inside information) buiten toont en aha, weet nu ook weer, weer aan de hand van een beeld
me door moedernatuur getoond, waar ik morgen mag zijn, in het binnenstebuitenbos natuurlijk. Deze boom, die me hier en nu
laat inzien dat hart en appel beide een symbool voor liefde zijn
De appel, ter hoogte van de baarmoeder, voor lichamelijke liefde en het hart, ter hoogte van het hart, voor energetische, zielenliefde.
En zo brengt deze boom mij, even terug naar de tijd dat de appel nog niet zijn bittere nasmaak had, via http://www.stemderbomen.nl/pages/mainpages/geheim-van-de-appelboom.htm
Is het toeval? dat het hart zich, in de boom, net als in het menselijk lichaam, boven de appel presenteert?
Is er misschien (contrast in evenwicht) nog een ander verband tussen hart en appel?
Google leert me dat de appel, die vanuit de bijbel in zo’n negatief daglicht staat, als middel van de verleiding en
dus onderdeel van de oorzaak van het sterven van de mens, onderzocht is door een professor in nutrition
https://www.gezondheidsnet.nl/cholesterol/appels-goed-voor-het-hart-en-de-lijn
Iets meer over het onderzoek staat vermeld op https://www.vitalchoice.com/article/apple-a-day-advice-affirmed-in-cardiac-trials
Het gezegde 'One apple a day, keeps the doctor away' blijkt dus echt te kloppen!
Twee (gedroogde) appels blijkt nog beter, aldus