Vandaag, donderdag, 14 december 2023
Vanmorgen al vind ik de muis, springlevend, in de gisteren gearriveerde en neergezette levend vangende muizenval
want had muizenkeutels ontdekt en de muis ook al eens zien springen en rennen, had hierdoor al een patroondoorbreking meegemaakt, want hoewel ik echt geen angst voel voor de muis, vind ik, net als bij vele andere dieren, (spinnen, vliegen. muggen) dat ze levend buiten het thuis horen en had dus het vega kattenvoer op een andere plek neergelegd, want echt waar, dat at de muis ook, opende daarvoor zelfs een gesloten zak en ook de groenteafdeling van de vuilnisbak mocht tijdelijck verplaats worden
Vanmorgen al vind ik de muis, springlevend, in de gisteren gearriveerde en neergezette levend vangende muizenval
want had muizenkeutels ontdekt en de muis ook al eens zien springen en rennen, had hierdoor al een patroondoorbreking meegemaakt, want hoewel ik echt geen angst voel voor de muis, vind ik, net als bij vele andere dieren, (spinnen, vliegen. muggen) dat ze levend buiten het thuis horen en had dus het vega kattenvoer op een andere plek neergelegd, want echt waar, dat at de muis ook, opende daarvoor zelfs een gesloten zak en ook de groenteafdeling van de vuilnisbak mocht tijdelijck verplaats worden
Eerst wat lezen over wat de muis, mij komt vertellen, vandaag en vind via https://www.inspirerendleven.nl/spirituele-betekenis-muis/, deze orginele tekst, die zich bevindt op https://uitjebewust.nl/de-muis/ en lees op https://online-orakels.nl/orakelkaarten/medicijn-kaarten/muis
Vervolgens loop ik naar buiten, het bos in, gezien de katten en breng em bij Sim's (kat) begraafplaats, als een soort van eerbetoon en zie dat daar een hulst gegroeid is, het kan ook zijn dat die daar al stond en slechts groter gegroeid is
Vervolgens loop ik naar buiten, het bos in, gezien de katten en breng em bij Sim's (kat) begraafplaats, als een soort van eerbetoon en zie dat daar een hulst gegroeid is, het kan ook zijn dat die daar al stond en slechts groter gegroeid is
en laat de muis daar vrij:
En wanneer ik weer naar thuis loop, kom ik opnieuw een hulst tegen en in het voorbijgaan hieraan valt me, in een flitst, op dat alle blaadjes een andere vorm hebben en dat er ook blaadjes tussen zitten zonder stekels
en ik denk, huh?!, ze zitten door elkaar heen, met, met minder en zonder stekels, hoe zit dit?
En vind: https://www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=18503
en ik lees daar:
Herten maken hulstbladen stekelig
25-DEC-2012 - Onze wintergroene Hulst is overal aanwezig met kerst. Maar wist je dat het ene hulstblad al wat meer prikt dan het andere? Volgens wetenschappers is deze variatie binnen één boom te wijten aan de mate waarin hij gegeten wordt.
Niet alle Hulstbladeren prikken even hard (foto: Philippe Vanmeerbeeck)Hulst (Ilex aquilifolium), onze enige inheemse groenblijvende loofboom, heeft een voorkeur voor beuken- en eikenbossen. De langzaam groeiende boom kan tot 10 m hoog groeien en 100 jaar oud worden. De leerachtige bladeren van Hulst hebben tanden die voorzien zijn van stekels. Maar blijkbaar zijn niet alle bladeren van één boom even stekelig.
Onderzoekers wilden te weten komen of dit het gevolg was van veranderingen in de omgeving en of dit ook gevolgen had voor het genetisch materiaal van de boom. Er werd daarom onderzoek gedaan naar verandering van de omgevingscondities van Hulst en in welke mate het kenmerk “het hebben van stekelige en niet-stekelige bladeren” overerfbaar is of niet.
Stekelige Hulst (foto: Leo Janssen)In een bos in Zuidoost-Spanje werden 40 Hulstbomen onderzocht, waarvan er 39 beide bladvormen combineerden (stekelige en niet-stekelige bladeren hebben). Het onderzoeksteam bekeek de eetgewoonten van edelherten en geiten in het bosgebied en vond een significante relatie tussen begrazing en de stekeligheid van de bladeren: tot op de hoogte van 2,5 m, de gemiddelde hoogte waarop een edelhert eet, waren de hulstbladeren stekeliger.
Andere studies met planten en de respons om stekelige bladeren te vormen als gevolg van vraat gaven dezelfde resultaten. Een licht optimisme steekt nu de kop op, nu we weten dat planten zo snel kunnen reageren op hun omgeving, en dus mogelijk zullen overleven in onze (te) snel veranderende wereld.
Bron: Dr. M. Fay, Prickly Holly Reveals Ability to Adapt Genetics to Environmental Change, Botanical Journal of the Linnean Society
Tekst: Roosmarijn Steeman, Natuurpunt Studie
Foto's: Leo Janssen & Philippe Vanmeerbeeck
En vind: https://www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=18503
en ik lees daar:
Herten maken hulstbladen stekelig
25-DEC-2012 - Onze wintergroene Hulst is overal aanwezig met kerst. Maar wist je dat het ene hulstblad al wat meer prikt dan het andere? Volgens wetenschappers is deze variatie binnen één boom te wijten aan de mate waarin hij gegeten wordt.
Niet alle Hulstbladeren prikken even hard (foto: Philippe Vanmeerbeeck)Hulst (Ilex aquilifolium), onze enige inheemse groenblijvende loofboom, heeft een voorkeur voor beuken- en eikenbossen. De langzaam groeiende boom kan tot 10 m hoog groeien en 100 jaar oud worden. De leerachtige bladeren van Hulst hebben tanden die voorzien zijn van stekels. Maar blijkbaar zijn niet alle bladeren van één boom even stekelig.
Onderzoekers wilden te weten komen of dit het gevolg was van veranderingen in de omgeving en of dit ook gevolgen had voor het genetisch materiaal van de boom. Er werd daarom onderzoek gedaan naar verandering van de omgevingscondities van Hulst en in welke mate het kenmerk “het hebben van stekelige en niet-stekelige bladeren” overerfbaar is of niet.
Stekelige Hulst (foto: Leo Janssen)In een bos in Zuidoost-Spanje werden 40 Hulstbomen onderzocht, waarvan er 39 beide bladvormen combineerden (stekelige en niet-stekelige bladeren hebben). Het onderzoeksteam bekeek de eetgewoonten van edelherten en geiten in het bosgebied en vond een significante relatie tussen begrazing en de stekeligheid van de bladeren: tot op de hoogte van 2,5 m, de gemiddelde hoogte waarop een edelhert eet, waren de hulstbladeren stekeliger.
Andere studies met planten en de respons om stekelige bladeren te vormen als gevolg van vraat gaven dezelfde resultaten. Een licht optimisme steekt nu de kop op, nu we weten dat planten zo snel kunnen reageren op hun omgeving, en dus mogelijk zullen overleven in onze (te) snel veranderende wereld.
Bron: Dr. M. Fay, Prickly Holly Reveals Ability to Adapt Genetics to Environmental Change, Botanical Journal of the Linnean Society
Tekst: Roosmarijn Steeman, Natuurpunt Studie
Foto's: Leo Janssen & Philippe Vanmeerbeeck
Weer thuis, de val gespoeld en weer in de kast gezet