Vandaag, dinsdag, 16 januari 2024
En terwijl de dames naar de manege zijn, G leaset daar, met 2 andere dames, een paard, dat voer en medicatie en een ritje nodig heeft, spreekt mij hier een ets aan, die Germination = kieming heet:
En terwijl de dames naar de manege zijn, G leaset daar, met 2 andere dames, een paard, dat voer en medicatie en een ritje nodig heeft, spreekt mij hier een ets aan, die Germination = kieming heet:
Een fascinerend beeld van de schilder(es) Auillard?! Aguillard?!
Er hangt er nog eentje, van dezelfde schilder(es)
Er hangt er nog eentje, van dezelfde schilder(es)
Ik ontdek de schilderes, ze heet Francoise Aguillard en lees hier over haar
en over haar werk, G kent haar persoonlijck
Zd heeft geappt en ik lees, waarbij me er 2 aanspreken en ws tgv het 'hart' besluiten we naar deze cirkel te gaan
en over haar werk, G kent haar persoonlijck
Zd heeft geappt en ik lees, waarbij me er 2 aanspreken en ws tgv het 'hart' besluiten we naar deze cirkel te gaan
Daarna wat voorbereiden, voor het bezoek aan het museum in Bergen, waar we zo naar toe gaan
https://www.kranenburgh.nl/
https://www.kranenburgh.nl/tentoonstelling/129/diana-scherer-farming-textiles
en lees hier:
Diana Scherer - Farming Textiles
t/m 7 april 2024In hoeverre kan de mens natuurlijke processen beïnvloeden? En wat betekent dat voor de rol of positie van de mens in zijn natuurlijke leefomgeving? In haar werk zoekt Diana Scherer de grenzen op tussen plantencultuur en -natuur.
Kunstenaar Diana Scherer (DE, 1971) maakt botanische installaties, objecten, textiel en fotografie en is een pionier in biotechnologische kunst. Scherer wordt gedreven door bewondering voor- en nieuwsgierigheid naar wat neurobiologen het ‘brein van planten’ noemen. Ze bestudeert planten en wortelstelsels om hun natuurlijke groeiprocessen te kunnen sturen. In haar atelier creëert zij kunstmatige biotopen om haar werk te laten groeien met behulp van aarde, zaden, licht en ondergrondse sjablonen in zowel natuurlijke als door de mens gemaakte patronen. Scherer leidt de wortels, zodat ze volgens haar patronen groeien. Zo ontstaan intrigerende organische weefsels die niet alleen de door de mens bedwongen natuur zichtbaar maken, maar ook de grenzen aan die bedwingbaarheid: de natuur eist, waar mogelijk, uiteindelijk zijn eigen chaos op.
Met haar presentatie Farming Textiles in Museum Kranenburgh toont Diana Scherer haar kunst voor het eerst in een grote, museale solopresentatie met hierin veel nieuw werk. De door haar gecreëerde wortelstelsels presenteert ze als textiel, of als levende sculpturen die je het groeiproces van de wortels laten volgen.Met haar werk onderzoekt Scherer de relatie tussen de mens en de natuurlijke omgeving, zichtbaar gemaakt door de grenzen tussen (planten)cultuur en (planten)natuur. Daarmee stelt het vragen over wat natuurlijk is, en wat niet. In hoeverre kan de mens natuurlijke processen beïnvloeden? En wat betekent dat voor de rol of positie van de mens in zijn natuurlijke leefomgeving? Het zijn actuele vragen in een tijd waarin het klimaat en de atmosfeer van de aarde onomkeerbaar veranderen als gevolg van menselijke activiteiten.
Scherers werk handelt over de spanning tussen de menselijke drang om de natuur te willen beheersen en de onbeheersbare kracht van de natuur zelf. Scherer brengt deze op een poëtische en betekenisvolle wijze tot verbeelding en is tegelijkertijd innoverend in materiaalgebruik. Haar werk is uniek, actueel en urgent.
Op Youtube vind ik:
en lees hier:
Diana Scherer - Farming Textiles
t/m 7 april 2024In hoeverre kan de mens natuurlijke processen beïnvloeden? En wat betekent dat voor de rol of positie van de mens in zijn natuurlijke leefomgeving? In haar werk zoekt Diana Scherer de grenzen op tussen plantencultuur en -natuur.
Kunstenaar Diana Scherer (DE, 1971) maakt botanische installaties, objecten, textiel en fotografie en is een pionier in biotechnologische kunst. Scherer wordt gedreven door bewondering voor- en nieuwsgierigheid naar wat neurobiologen het ‘brein van planten’ noemen. Ze bestudeert planten en wortelstelsels om hun natuurlijke groeiprocessen te kunnen sturen. In haar atelier creëert zij kunstmatige biotopen om haar werk te laten groeien met behulp van aarde, zaden, licht en ondergrondse sjablonen in zowel natuurlijke als door de mens gemaakte patronen. Scherer leidt de wortels, zodat ze volgens haar patronen groeien. Zo ontstaan intrigerende organische weefsels die niet alleen de door de mens bedwongen natuur zichtbaar maken, maar ook de grenzen aan die bedwingbaarheid: de natuur eist, waar mogelijk, uiteindelijk zijn eigen chaos op.
Met haar presentatie Farming Textiles in Museum Kranenburgh toont Diana Scherer haar kunst voor het eerst in een grote, museale solopresentatie met hierin veel nieuw werk. De door haar gecreëerde wortelstelsels presenteert ze als textiel, of als levende sculpturen die je het groeiproces van de wortels laten volgen.Met haar werk onderzoekt Scherer de relatie tussen de mens en de natuurlijke omgeving, zichtbaar gemaakt door de grenzen tussen (planten)cultuur en (planten)natuur. Daarmee stelt het vragen over wat natuurlijk is, en wat niet. In hoeverre kan de mens natuurlijke processen beïnvloeden? En wat betekent dat voor de rol of positie van de mens in zijn natuurlijke leefomgeving? Het zijn actuele vragen in een tijd waarin het klimaat en de atmosfeer van de aarde onomkeerbaar veranderen als gevolg van menselijke activiteiten.
Scherers werk handelt over de spanning tussen de menselijke drang om de natuur te willen beheersen en de onbeheersbare kracht van de natuur zelf. Scherer brengt deze op een poëtische en betekenisvolle wijze tot verbeelding en is tegelijkertijd innoverend in materiaalgebruik. Haar werk is uniek, actueel en urgent.
Op Youtube vind ik:
En ik schrijf:
VERHALEN
Onzichtbaar voor eenieders ogen
weven verse plantenwortels
lijnen
in menselijcke en natuurlijcke
in rechte en gebogen
patronen
een natuurlijcke 'taal'
van gemaakte, gevormde
en uit zichzelf ontstane, symbolen
die met behulp van
aarde, havergraszaden,
water, licht
en ondergrondse sjablonen
ontstaat
en die zich pas bovenaards
gescheiden van het gewas
ingedroogd en
blootgesteld aan onze ogen
laat vertalen
Erica Rekers, 16-18 januari 2024
VERHALEN
Onzichtbaar voor eenieders ogen
weven verse plantenwortels
lijnen
in menselijcke en natuurlijcke
in rechte en gebogen
patronen
een natuurlijcke 'taal'
van gemaakte, gevormde
en uit zichzelf ontstane, symbolen
die met behulp van
aarde, havergraszaden,
water, licht
en ondergrondse sjablonen
ontstaat
en die zich pas bovenaards
gescheiden van het gewas
ingedroogd en
blootgesteld aan onze ogen
laat vertalen
Erica Rekers, 16-18 januari 2024