Vandaag koffie met een eigen gebakken appelflap
en hierbij geserveerd krijgt u ook nog een gedicht, over vandaag, vers van de pers, dat, naar aanleiding van het lezen van de dagelijkse gedachte van vandaag, 31 december 2016, het daglicht zag
En de jaren vertellen ons wat de dagen niet wisten...
Ralph Waldo Emerson
WAT VANDAAG WEET
De laatste dag van 2016
wilde zich liever niet laten zien
en in dit gedicht zal hij ons vertellen
wat die dag met zichzelf te stellen heeft.
Het begon 2016 jaar geleden
toen deze dag ... in dat heden
voor het eerst daglicht zag
was daar ook meteen de weerslag
want van zijn vierentwintig uren
die geen mens, dier en plant
te lang konden duren
vierde alles wel iets
volgens menig speech
tja ..., men vierde feest
maar om wat was geweest
de dagen ervoor
en om de dagen erna
die nog in de toekomst lagen
en daarmee werd hij tot overgangsdag
van een dag, die er zijn mag
naar een dag, die er zijn moet
en de pijn die hem dat doet
deze realisatie dat hij altijd
tot in eeuwigheid van dagen
de laatste is... en zal zijn
en die ondraaglijke pijn
waarvan hij nu denkt te weten
stel dat ik niet besta, gewoon wordt vergeten
dan neemt 30 december de honneurs toch waar
voor het komende jaar en de jaren daarna
mag hij dan 'de laatste dag van het jaar' heten
maar 31 december corrigeert zich meteen
neen, dat gun ik geen een
een onmogelijk beeld
dat ook hij dan niet om zichzelf wordt gezien
maar om wat er om hem heen speelt
Erica Rekers
31 december 2016