Vandaag, zondag, 17 maart 2024
Vanmorgen vroeg, F aangehaald en nu onderweg naar wat zij had uitgesproken en ik had opgevangen, als een wens:
"De zee nog eens te mogen zien, omdat dat al zo lang geleden is"
Dus heb ik wat bijzondere activiteiten bij elkaar bedacht, om deze wens, met zo min mogelijk zwaarte, voor mijn en haar beurs en voor haar lichaam, ze is per slot 81 jaar jong en, wat ik toen nog niet wist, door een vervelende val, die later plaatsgevonden heeft, wat beperkt geraakt, door het beurs zijn, van de spieren, waarvoor ze nu fysiotherapie heeft 💪, warmtepleisters plakt, tiger balsem smeert en kruiken in bed heeft.
Krijg ik vandaag, op de valreep van ons avontuur, dit berichtje van haar:
F: Zie jij het weekend met mij wel zitten als ik zo beperkt en traag ben met bewegen? Als je liever met een ander gaat moet je het zeggen hoor. Misschien wil Zdênka wel met je mee?
En kan ik alleen maar hopen dat ik haar liefdevol genoeg geantwoord heb, met dit bericht
E: Heehee, wat maak je me nu? Ben je vergeten wat de aanleiding voor deze reis was?! Dat je mij vertelde, dat je de zee zo lang niet had gezien…..
Ze antwoord met
F: Ja! Ik zeg ook niet dat ik niet meer wil. Maar ms. ben ik te beperkt in mijn mogelijkheden voor jou op dit moment. 5 Minuten lopen is al een hele reis. 😜
F: Maar dat was in (ik denk dat ze ik bedoelde) inderdaad vergeten 🤣 ook al zo'n teken. 🤣🤣🤣
En ik antwoord
E: Hahahahahahahah dan reizen we ook nog eens binnen de reis, toemaar, jij weet er wel het maximale uit te halen…..
De reis verloopt voorspoedig en we lunchen in Egmond aan zee, bij De Jongens (net geopend in Egmond aan zee) en ik denk meteen aan F haar twee geholpen katers, die ik daarom?! al die tijd al 'de jongens' noem.....
Vanmorgen vroeg, F aangehaald en nu onderweg naar wat zij had uitgesproken en ik had opgevangen, als een wens:
"De zee nog eens te mogen zien, omdat dat al zo lang geleden is"
Dus heb ik wat bijzondere activiteiten bij elkaar bedacht, om deze wens, met zo min mogelijk zwaarte, voor mijn en haar beurs en voor haar lichaam, ze is per slot 81 jaar jong en, wat ik toen nog niet wist, door een vervelende val, die later plaatsgevonden heeft, wat beperkt geraakt, door het beurs zijn, van de spieren, waarvoor ze nu fysiotherapie heeft 💪, warmtepleisters plakt, tiger balsem smeert en kruiken in bed heeft.
Krijg ik vandaag, op de valreep van ons avontuur, dit berichtje van haar:
F: Zie jij het weekend met mij wel zitten als ik zo beperkt en traag ben met bewegen? Als je liever met een ander gaat moet je het zeggen hoor. Misschien wil Zdênka wel met je mee?
En kan ik alleen maar hopen dat ik haar liefdevol genoeg geantwoord heb, met dit bericht
E: Heehee, wat maak je me nu? Ben je vergeten wat de aanleiding voor deze reis was?! Dat je mij vertelde, dat je de zee zo lang niet had gezien…..
Ze antwoord met
F: Ja! Ik zeg ook niet dat ik niet meer wil. Maar ms. ben ik te beperkt in mijn mogelijkheden voor jou op dit moment. 5 Minuten lopen is al een hele reis. 😜
F: Maar dat was in (ik denk dat ze ik bedoelde) inderdaad vergeten 🤣 ook al zo'n teken. 🤣🤣🤣
En ik antwoord
E: Hahahahahahahah dan reizen we ook nog eens binnen de reis, toemaar, jij weet er wel het maximale uit te halen…..
De reis verloopt voorspoedig en we lunchen in Egmond aan zee, bij De Jongens (net geopend in Egmond aan zee) en ik denk meteen aan F haar twee geholpen katers, die ik daarom?! al die tijd al 'de jongens' noem.....
F akkoord dat ik deze foto op de website plaats
Daarna rijden we naar het vredeskerkje, dat en in de steigers en ook nogsteeds, zo te zien, met de eerdere wateroverlast te maken heeft
Daarna rijden we naar het vredeskerkje, dat en in de steigers en ook nogsteeds, zo te zien, met de eerdere wateroverlast te maken heeft
En waarom het vredeskerkje zo heet, zien we wanneer we binnen zijn:
We gaan daar naar:
Gedachten-aan-zee-17-maart-2024
En ik lees hier:
Gedachten aan Zee, 17 maart 2024
Zondag 17 maart, 15.00 uur
Vierde bijdrage in de serie Gedachten aan Zee van het seizoen 2023-2024, waarin het thema ‘Waar houdt mijn vrijheid op?’ van diverse kanten wordt uitgediept.
Publiekspremière “In the spirit of Calder”
Op 17 maart beleven we een publiekspremière als documentairemaakster Marjoleine Boonstra, uit Bergen aan Zee, haar nieuwste film, ‘In the spirit of Calder’, komt laten zien en toelichten. Over het leven en werk van de Amerikaanse kunstenaar Alexander Calder, die ook werkte vanuit Frankrijk. Na een korte inleiding wordt de film vertoond (52 minuten). Na de pauze kan men met de maker in gesprek gaan.
Belangrijk terugkerend thema in Boonstra’s werk is de enorme veerkracht van mensen om te overleven, ook onder extreem moeilijke omstandigheden. Door middel van recent werk, in woord en beeld, actualiseert zij haar gedachten. Bij een eerdere gelegenheid nam Boonstra ons mee met haar documentaire over de vele talen van Le Petit Prince.
Entree: € 15,00 Vrienden Vredeskerkje € 12,50
Extra informatie: Marjoleine Boonstra
en Marjoleine Boonstra
Quote van haar: 'Vrijheid is een ruimte in je hoofd'
De documentaire, waar Marjoleine zelf bij aanwezig is, laat naast informatie over en werk van Calder ook werk zien
van Zilvinas Kempinas zijn tube, de eerste daarvan is gecreëerd in atelier Calder
van Ernesto Neto zijn between-earth-and-sky
van Rosa Barba haar werk gecreëerd in atelier Calder
's Avonds dineren we bij strandpaviljoen Zuid en we overnachten bij hotel Marijke, in Bergen